Γιάννης Σεργάκης: «Αυτή τη στιγμή το κόσμημα στην Ελλάδα ζει μια στιγμή τρομερής άνθησης»

Παρίσι, Τόκιο, Χόνγκ Κονγκ, Καλιφόρνια, Λονδίνο, Λισαβόνα, Τορόντο, Νέα Υόρκη. Τα κοσμήματα του Γιάννη Σεργάκη ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο.

Ο σχεδιαστής κοσμημάτων με μοναδική πηγή έμπνευσης την ίδια του την σκέψη και ακούραστη έρευνα, κατάφερε να μετουσιώσει το όραμά του σε μινιμαλιστικές δημιουργίες με μια συγκεκριμένη αισθητική άποψη.

«Το δύσκολο είναι να βρεις αυτό το νέο «κύτταρο» που θα δημιουργήσει κάτι εντελώς καινούριο και μοναδικό» δηλώνει μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του στο bovary.gr.

Ο Γιάννης Σεργάκης αφηγείται την ιστορία της ζωής του και μας μυεί στον θαυμαστό κόσμο των κοσμημάτων, όπως ο ίδιος τον ονειρεύτηκε και τον ζει.

«Γεννήθηκα στην Αθήνα, μεγάλωσα στη Βούλα. Είμαι τρίτη γενιά εμπόρων.

Ο παππούς μου από την πλευρά του πατέρα μου ήταν ο πρώτος έμπορος που έφερε τα μπαμπού στην Ελλάδα περίπου το 1930, είχε βιοτεχνία με μαγαζιά στην Αθήνα. Ο πατέρας μου συνέχισε αυτή τη δουλειά. Τα αδέλφια της μητέρας μου ασχολούνταν με τα κοσμήματα και τους πολύτιμους λίθους. Εγώ μάθαινα τη «λογική» του εμπορίου από τον πατέρα μου αλλά μ’αρέσε πολύ το κόσμημα από την πλευρά των αδελφών της μητέρας μου. Ήμουν μοναχοπαίδι, μεγάλωσα πολύ καλά, με τεράστια προσοχή. Ημουν, επίσης, κοινωνικό παιδί. Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι έντονα τον παππού μου. Υπήρχε ένα εξοχικό στη Βουλιαγμένη και μαζευόμασταν εκεί όλοι. Ημασταν δεμένη οικογένεια.

Η μοναδική συμβουλή που μου έδωσαν οι γονείς μου ήταν να είμαι καλός άνθρωπος και πολύ αξιοπρεπής

Επίσης, θυμάμαι έντονα την αγάπη του πατέρα μου για τη φύση. Ημουν τυχερός που μεγάλωνα στα νότια, δίπλα στη φύση. Τα καλοκαίρια, όταν ήμουν πιτσιρίκι, περίμενα κάθε απόγευμα τον πατέρα μου που γυρνούσε από τη δουλειά να μου φέρει ένα playmobil. Είχα αδυναμία στο διάβασμα.

Η μοναδική συμβουλή που μου έδωσαν οι γονείς μου ήταν να είμαι καλός άνθρωπος και πολύ αξιοπρεπής. Από μικρός, πάντα δούλευα. Ο πατέρας μου ήθελε πάντα να εργάζομαι. Ενώ σπούδαζα, πάλι δούλευα. Κάποια στιγμή άρχισα να συνεργάζομαι με το θείο μου, ο οποίος ασχολείτο με κοσμήματα και δούλευα τις ελεύθερες ώρες μου εκεί. Στην Ελλάδα σπούδασα marketing management και στη Νέα Υόρκη σπούδασα γεμολογία (σσ. η επιστήμη που μελετά τους πολύτιμους λίθους) και σχέδιο κοσμήματος. Οι σπουδές κράτησαν 6 χρόνια. Η μόνη περίοδος στην οποία δεν δούλευα ήταν όταν υπηρετούσα στο Ναυτικό. 22 μήνες. Η ενασχόληση με το κόσμημα δεν έγινε ξαφνικά. Ηδη από τα παιδικά μου χρόνια, μου άρεσαν οι πέτρες και τα κοσμήματα. Από μικρός μάζευα πέτρες. Πήγαινα στα γραφεία των θείων μου και μάζευα διαμάντια. Αυτοί που διαλέγουν διαμάντια, συνήθως έχουν μοκέτες, γιατί πέφτουν οι πέτρες. Εμένα και τα ξαδέλφια μου, λοιπόν, όταν ήμασταν πιτσιρίκια μας άφηναν να τις μαζεύουμε και τις βάζαμε σε ένα κουτάκι.

Είναι πολύ ενδιαφέρον το κόσμημα ως αντικείμενο ενασχόλησης. Θεωρώ ότι με το κόσμημα ασχολούνται άνθρωποι που έχουν μια «δυνατή ανασφάλεια». Λόγω της φύσης του αντικειμένου που είναι κάτι πάρα πολύ ακριβό. Ασχολείσαι με χρυσό και πέτρες. Ταυτόχρονα το κόσμημα έχει μια «σιγουριά» από πίσω. Βγάζεις τα δημιουργικά σου «απωθημένα» σε ένα αντικείμενο το οποίο δεν πετιέται την άλλη μέρα. Δεν είναι αναλώσιμο. Άνοιξα το γραφείο μου το 2004. Ηταν μια περίοδος κατά την οποία πολλοί φίλοι από διαφορετικούς κλάδους άνοιγαν γραφεία, αρχιτεκτονικά, γραφιστικά. Εκανα κάτι οξύμωρο εκείνη τη στιγμή: δημιουργούσα τα δικά μου κοσμήματα χωρίς να τα υπογράφω και τα πουλούσα χονδρική στην Ελλάδα. Για 11 χρόνια. Τα πουλούσα σε πάρα πολλά μαγαζιά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, χωρίς επωνυμία. Το 2014 ήθελα πια να πλαισιώσω τη δική μου εικόνα. Ένας κύκλος είχε ολοκληρωθεί και ήταν πια το επόμενο στάδιο που έπρεπε να γίνει. Αλλά έμαθα πάρα πολλά από αυτήν την εμπειρία, τόσο στο εμπορικό όσο και στο παραγωγικό κομμάτι.

Το κόσμημα έχει μια «σιγουριά» από πίσω. Βγάζεις τα δημιουργικά σου «απωθημένα» σε ένα αντικείμενο το οποίο δεν πετιέται την άλλη μέρα

Με ενθουσίαζε η ιδέα να έχω την εποπτεία για το πώς θα γίνει κάτι αρχιτεκτονικά, πώς θα πλαισιωθεί γραφιστικά, πώς θα γίνει το packaging και οι φωτογραφίσεις. Όλο αυτό για μένα έχει την ίδια δημιουργικότητα με την σχεδίαση του κοσμήματος. Όλη η δουλειά μου θέλω να έχει μια συγκεκριμένη αισθητική άποψη η οποία να μου ταιριάζει. Ετσι γεννιέται το brand Yannis Sergakis Adornments. Το καλοκαίρι του 2014 –με το που ετοιμάζονται όλα και πλαισιώνεται με τον ανάλογο κόσμο το γραφείο μου- παίρνω τη συλλογή και πάω και τη δείχνω σε ένα agency στο Λονδίνο και σε ένα agency στο Παρίσι. Έδειξαν αμέσως ενδιαφέρον αμφότεροι. Αποφασίζω να αρχίσω με το Παρίσι γιατί νιώθω ότι εκεί είναι ο φυσικός μου χώρος. Το Le Bon Marche μου ζητά αποκλειστικότητα για έξι μήνες. Η συλλογή μου λανσάρεται το Νοέμβριο του 2014 στο Le Bon Marche. Την ίδια στιγμή που το brand κάνει launch στο Παρίσι, νοικιάζεται και το μαγαζί στην Αθήνα. Αφού γίνεται launch στο Παρίσι στο τέλος του 2014, έρχεται ένα μεγάλο agency από το Λονδίνο, το Rainbow Wave –το οποίο έρχεται μόνο του επειδή έχει δει τη συλλογή στο Bon Marche- και αναλαμβάνει την προώιηση του brand σε παγκόσμιο επίπεδο.

Παράλληλα φτιάχνεται το κατάστημα στην Αθήνα που ανοίγει το καλοκαίρι του 2015. Το κατάστημα στην οδό Βαλαωρίτου 5 βρίσκεται στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας του 1933. Ολα έγιναν custom made. Το χιώτικο μάρμαρο κόπηκε ειδικά για το κατάστημα. Κατασκευάστηκε ένα τραπέζι μαλακό, που καταλήγει σε ένα ύψωμα που «υποδέχεται» τα κοσμήματα δημιουργώντας μία μακέτα. Τα κοσμήματα βρίσκονται σε εσοχές του, καλυμμένου με υφάσματα, τοίχου. Η αγορά που μεγαλώνει περισσότερο από όλες είναι η γαλλική. Το brand έχει γίνει γνωστό και στο Τόκυο, το Χονγκ Κονγκ, την Καλιφόρνια, το Λονδίνο, το Ντάλλας, το Ντουμπάι, το Σαν Τροπέ, τη Βηρυτό, τη Λισαβόνα, το Τορόντο, τη Νέα Υόρκη. Η μεγάλη αλλαγή με θετικό πρόσημο για μένα ήρθε πάνω στην κρίση. Γιατί η ιδέα των κοσμημάτων είχε συγκεκριμένο concept. Δεν μπορείς να βγεις στο εξωτερικό αν δεν εχεις ταυτότητα. Η «καρδιά» των πραγμάτων είναι στο γραφείο μου που βρίσκεται Καραγιώργη Σερβίας. Εκεί είναι τα εργαστήρια, οι τεχνίτες, το δημιουργικό, το marketing στο εξωτερικό.

Η μεγάλη αλλαγή με θετικό πρόσημο για μένα ήρθε πάνω στην κρίση

Αυτό που με οδήγησε στο να δημιουργήσω τη συλλογή μου «Commitment» ήταν η έρευνα. Για να δημιουργήσεις μια συλλογή θα πρέπει να βρεις το «κύτταρο» της, την τεχνοτροπία, το στιλ σου. Όταν βρεις αυτό το μοναδικό «κύτταρο» και το πιστέψεις, γίνεται διαχρονικό μετά. Δεν θέλω να βγάζω συλλογές και να καταργεί η επόμενη, την προηγούμενη. Πρέπει να κινούνται παράλληλα τα πράγματα, να εξελίσσονται. Το δύσκολο είναι να βρεις αυτό το νέο «κύτταρο» που θα δημιουργήσει κάτι εντελώς καινούριο και μοναδικό. O δημιουργός θα πρέπει να παρακολουθεί τι γίνεται στο χώρο του στο εξωτερικό πολύ επιλεγμένα και όχι μετά μανίας.

Το καλαίσθητο για μένα είναι το καλοφτιαγμένο, αυτό που έχει από πίσω του σκέψη και έρευνα και έχει αποδοθεί με έναν πολύ ωραίο τρόπο. Είτε αυτό είναι ένας πίνακας, είτε ένα χαλί, είτε ένα βιβλίο. Αυτή τη στιγμή το κόσμημα στην Ελλάδα ζει μια στιγμή τρομερής άνθησης. Νομίζω ότι αυτό οφείλεται σε δύο πράγματα. Πρώτον, από ποια πλευρά βλέπεις την κρίση. Δεύτερον επειδή πιστεύω ότι τα πράγματα στη ζωή είναι εξελικτικά και επειδή η ελληνική κοινωνία είναι ουσιαστικά νεοσύστατη, τώρα αρχίζει η γενιά μας με τη μάθηση, με το άνοιγμα στο εξωτερικό και την ανάπτυξη της τεχνολογίας να προσπερνά τις προηγούμενες. Με τον κόσμο που θα μπει στο κατάστημα, έχω την αίσθηση ότι ήδη «γνωρίζομαι». Ο κόσμος που μπαίνει δείχνει ενημερωμένος από πριν. Οι πελάτες μου έχουν κοινή αισθητική και κοινές αξίες με μένα. Ελληνες και ξένοι. Μπαίνουν πάρα πολλοί ξένοι, όχι ως περαστικοί τουρίστες. Με έχουν αναζητήσει. Αρκετοί έχουν μπει και λόγω της αισθητικής των βιτρινών.

Θεωρώ ότι η γρηγοράδα που έχει η βιομηχανία της μόδας αυτή τη στιγμή είναι πληγή για την δημιουργικότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι creative directors μεγάλων οίκων αυτή τη στιγμή ‘καίγονται’, φθάνουν στα ορια τους. Η ταχύτητα πια ξεπερνά τα ανθρώπινα επίπεδα. Οσο υπάρχουν νέες αγορές, όπως είναι η κινέζικη, τα μεγάλα brands μπαίνουν σε ταχύτητα να τις εξυπηρετήσουν και να βγάλουν πιο πολλά προϊόντα. Όταν τα πράγματα αλλάξουν σε παγκόσμιο επίπεδο και γίνουν πιο σοφιστικέ, θα γίνει αντιληπτό ότι δεν χρειάζεται να καταναλώνουμε όλοι τόσο πολύ, αλλά αυτό που καταναλώνουμε θα πρέπει να το εκτιμάμε. Να το φοράμε και όχι να μας φοράει.

Αυτή τη στιγμή το κόσμημα στην Ελλάδα ζει μια στιγμή τρομερής άνθησης

Έχουμε έτοιμο και το γούρι του 2018, το οποίο για πρώτη φορά, θα έχει όγκο. Το γούρι της προηγούμενης χρονιάς συνδέθηκε και με τη Documenta 14.

Το pop-up shop στο Παρίσι (Από τις 2 Δεκεμβρίου έως τις 30 Ιανουαρίου) γίνεται στο Le Bon Marche. Συνήθως το Le Bon Marche φιλοξενεί pop up shops ανάλογα με τα brands που φιλοξενούνται. Eπειδή είμαστε από τα top brands σε πωλήσεις, μας το έδωσαν και εγώ ζήτησα να έχει παρουσία την περίοδο των Χριστουγέννων.

Το εικαστικό κομμάτι ανέλαβε ο Σέργιος Φωτιάδης. Εχει ένα στοιχείο ελληνικό, χωρίς να θυμίζει Ελλάδα.

Οσο για τις επόμενες κινήσεις μου, τώρα βγήκε η σειρά «La Pierre» με τα μονόπετρα και θα αρχίσει να διανθίζεται και βγαίνει και η σειρά La Charniere Rouge με τα ρουμπίνια.

Μετά από δύο χρόνια λειτουργίας βλέπω το μαγαζί να ενδυναμώνεται, να βρίσκει τους ρυθμούς του και ο κόσμος να αυξάνεται, Ελληνες και ξένοι. Σε επιχειρηματικό επίπεδο, θέλουμε να κάνουμε έντονο focus σε συγκεκριμένες αγορές που μας ενδιαφέρουν.

Με τους συνεργάτες μου με ενώνει πολύ το συναίσθημα, επενδύω πολύ συναισθηματικά. Ετσι τα πράγματα γίνονται και πιο εύκολα αλλά και πιο δύσκολα. Όμως έτσι λειτουργώ.

Για μένα, η Αθήνα δεν είναι όμορφη πόλη. Η Αθήνα είναι ένας αχταρμάς. Σε άλλους αρέσει ο αχταρμάς και σε άλλους δεν αρέσει.

Στην Αθήνα πρέπει να εστιάζεις την προσοχή σου σε δύο πράγματα: ή στην Ακρόπολη ή στη θάλασσα. Θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή η Αθήνα κινείται πάρα πολύ έντονα.

Σε οικονομικό επίπεδο, με ένα καλό σχέδιο, η Αθήνα μπορεί να κάνει ένα έντονο boom.