Η Μαρία Παπαγεωργίου και η γιαγιά της Πόπη -Δύο Influencers που γεφύρωσαν ένα χάσμα 63 χρόνων

Θα μπορούσαν να είναι ηρωίδες σε βιβλίο του συγγραφέα Φρέντερικ Μπάκμαν ή δύο μορφές σε πίνακα του ρομαντικού Ρώσου ζωγράφου Καρλ Μπριουλόφ.

Η Μαρία και η γιαγιά της, η κυρία Πόπη. Δύο διαφορετικές γενιές που κατάφεραν να γεφυρώσουν όποιο χάσμα μπορεί να τις χώριζε. Η γνωστή σε όλους μας Influencer, Μαρία Παπαγεωργίου και η γιαγιά της, Πόπη -που την φωνάζουν ενίοτε και Μαρία- επίσης γνωστή μέσα από τα stories της εγγονής της στο Instagram.

Κυρία Πόπη 85: Την χαρακτηρίζει η Αυτοκυριαρχία
Ζει τα τελευταία 45 χρόνια σε ένα υπέροχο σπίτι στην Παιανία. Δεν μπορεί να κρύψει την ηλικία της, αφού η μητέρα της φρόντιζε να αποκαλύπτει σε όλους την ημερομηνία γέννησής της. Της αρέσουν τα ριάλιτι μόδας και μαγειρικής «Παλιά ήμασταν κακόγουστες..τώρα μαθαίνουμε και να ντυνόμαστε και να μαγειρεύουμε», λατρεύει την εγγονή της αν και την εκνευρίζει το γεγονός ότι την δεν την ειδοποιεί ποτέ ότι της κάνει story και συνήθως βγαίνει αχτένιστη, βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο.

Μαρία 22: Την χαρακτηρίζει η Επιμονή
Ένα κορίτσι της νέας γενιάς με δυνατή παρουσία στα Social Media, εντυπωσιακές συνεργασίες και μια αξιοσημείωτη σεμνότητα. Πριν γνωρίσει κάποιο φλερτ της στην οικογένεια, παίρνει πρώτα την έγκριση της γιαγιάς. Με την κυρία Πόπη έκανε τις πρώτες της κοπάνες από το σχολείο. Σύμφωνα με την γιαγιά σήμερα θα μπορούσε να είναι μια πρίμα μπαλαρίνα. Η ίδια ήταν πιο ροκ από μικρή και είχε άλλα σχέδια για τον εαυτό της.

Μπαίνοντας στο σπίτι της κυρίας Πόπης με περίμενε η εγγονή της Μαρία. «Η γιαγιά πήγε να ετοιμαστεί» μου λέει «Έχει φτιάξει πάστα φλώρα και κέικ, τα έχει στην κουζίνα».
Δέκα λεπτά αργότερα εμφανίζεται μέσα στη γαλάζια βελουτέ φόρμα της η κυρία Πόπη. «Παιδί μου καλωσήρθες» μου λέει ζεστά, ενώ με αγκαλιάζει με τον ίδιο τρόπου που με αγκάλιαζε η δική μου γιαγιά. Ήθελα από καιρό να κάνουμε οι τρεις μας μια συνέντευξη αφού η κυρία Πόπη είναι ό,τι πιο ξεχωριστό βλέπω εδώ και λίγο καιρό, στο Instagram. Καθόμαστε δίπλα στο τζάκι, και η κουβέντα μας ξεκινά.

Ήσασταν πάντα έτσι κοκέτα και περιποιημένη; τη ρωτάω την ώρα που στρώνει μια ατίθαση τούφα στο μέτωπό της.. «Από μικρό παιδί, έτσι ήμουνα. Ήθελα πρώτα από όλα να είμαι περιποιημένη μέσα στο σπίτι. Αυτό που λέω και σε σένα -γυρίζει στην εγγονή της, Μαρία, να είσαι μέσα στο σπίτι περιποιημένη, αυτό σου δίνει αυτοεκτίμηση. Κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και δεν τον λυπάσαι..Ντύνεσαι για σένα πρώτα και μετά για τους άλλους...»
Έτσι είναι και το σπίτι της. Φροντισμένο, περιποιημένο, vintage έπιπλα, πολλοί πίνακες και ένας αέρας παλαιάς αριστοκρατίας.

Ως influencer, η Μαρία κυκλοφορεί συνέχεια με το κινητό στο χέρι. Ποστάρει, ελέγχει, παρακολουθεί το traffic και την απήχηση που έχουν οι δημοσιεύσεις της.. Αλήθεια πώς το βλέπει όλο αυτό μια γυναίκα που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στην αναλογική εποχή;

«Θαυμάζω αυτό το βάσανο...το laptop, πώς το λένε, που πατάς ένα κουμπί κι έχεις μπροστά σου όλη τη γνώση του κόσμου. Η Μαρία έχει μεγάλη ευθύνη... ευθύνη των ανθρώπων που την ακολουθούν. Εγώ για παράδειγμα αυτό δεν θα μπορούσα να το κάνω γιατί φοβάμαι μην κάνω κάτι λάθος. Είναι πολύ ωραία αυτή η επικοινωνία, η άμεση».

Της λέω για την σέλφι που είδα ότι ανέβασε το καλοκαίρι «Αχ..και σέλφι ανέβασα και kiki do you love me..έκανα. Έχω γίνει ρεζίλι πανελληνίως» μου απαντά γελώντας. «Στην αρχή δεν το ήξερα ότι με έβγαζε και μόλις το είδα της είπα: Ντροπή σου Μαρία με βγάζεις με αυτό το μαλλί, κάτσε να φτιαχτώ τουλάχιστον. Πρέπει να με ειδοποιεί..» μου λέει με γλυκιά αυστηρότητα. «Η δουλειά της Μαρίας είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει..εμείς οι παλιοί θέλουμε μια σιγουριά, μια μονιμότητα. Με τρώει αυτό...»

Την ρωτάω πώς της φαίνεται το γεγονός ότι την σταματούν στο δρόμο και την αγκαλιάζουν και τη φιλάνε οι φαν της Μαρίας...Γελάει...«Πολύ το διασκεδάζω, αν και στην αρχή ξαφνιαζόμουν. Τα κορίτσια κυρίως με αγαπάνε πολύ».

Ρωτάω τη Μαρία -που παρεμπιπτόντως δεν φορούσε ίχνος μέικαπ και ήταν μια κούκλα- τι πήρε από τη γιαγιά της...«Σίγουρα θέλω να πάρω περισσότερα. Το ότι είμαι κοκέτα κι εγώ, σίγουρα το έχω πάρει από τη γιαγιά, γιατί η μαμά είναι πιο απλή. Θαυμάζω το γεγονός ότι δεν γκρινιάζει ποτέ και πάντα βλέπει την θετική πλευρά σε όλα τα πράγματα. Είναι πολύ αισιόδοξη»....«Μισογεμάτο το ποτήρι παιδί μου» πετάγεται γλυκά η κυρία Πόπη, παίρνοντας το λόγο «Εγώ στη Μαρία θαυμάζω το πόσο δραστήρια και πόσο καλό παιδί είναι -κάτι που δεν έχει καταλάβει ακόμα.

«Τα εγγόνια μου είναι η μεγαλύτερη χαρά. Θυμάμαι όταν γεννήθηκε η Μαρία και την πήρα στα χέρια μου, είπα ότι θα μπορούσα να πεθάνω από ευτυχία -μετά το μάζεψα βέβαια» μου λέει γελώντας και συνεχίζει «Με τα εγγόνια είσαι πιο χαλαρός, δεν είναι όπως τα παιδιά που δεν ξέρεις τι να κάνεις. Το απολαμβάνεις περισσότερο».

Θέλω να μάθω ποια είναι η πιο δυνατή ανάμνηση που έχει η Μαρία από τη γιαγιά της «Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή δεν μου άρεσε καθόλου να πηγαίνω στο νηπιαγωγείο, καθόλου όμως. Κατά τύχη, εδώ πιο πάνω έχουμε κάτι αμπέλια, όπου πήγαιναν καθημερινά οι εργάτες για να τα φροντίσουν. Όταν λοιπόν πήγαινα -με το ζόρι- κατά τις 11 στο σχολείο, ερχόταν μια ώρα μετά η γιαγιά, με έπαιρνε, μου αγόραζε και μια τυρόπιτα και πηγαίναμε στα αμπέλια να παίξουμε. Μερικές φορές μάλιστα κάναμε κοπάνα. Δεν πηγαίναμε καθόλου στο σχολείο. Ήταν τόσο έντονο το συναίσθημα...από τη μία το γεγονός ότι δεν μου άρεσε καθόλου το νηπιαγωγείο κι από την άλλη, η υπέροχη αίσθηση να παίζω ποδόσφαιρο στα κτήματα» καταλήγει η Μαρία μετά το νοσταλγικό ταξίδι στα χρόνια της αθωότητας, ενώ η κυρία Πόπη γελά συνωμοτικά δίπλα στο τζάκι.

Δίνετε συμβουλές στη Μαρία; ρωτάω την κυρία Πόπη και παράλληλα δοκιμάζω την εξαιρετική πάστα φλώρα με μαρμελάδα βερίκοκο από τα χεράκια της «Όλο συμβουλές δίνω...Tips, πώς το λέτε εσείς; Εγώ πάλι tip λέω το φιλοδώρημα...» μου λέει «Να έχω το βραχιόλι μου» πετάγεται η Μαρία «Αυτή είναι η πιο σημαντική συμβουλή της γιαγιάς, όπου βραχιόλι εννοεί το πτυχίο του Πανεπιστημίου».

Σε ένα στρογγυλό τραπεζάκι, κοντά στο παράθυρο, λίγο πριν το καθιστικό συναντήσει την επιβλητική τραπεζαρία της κυρίας Πόπης, στέκονται μια σειρά από ασημένιες κορνίζες, με φωτογραφίες της μικρής Μαρίας από το μπαλέτο. «Είχε τόσο ωραία κίνηση, που σε μια παράσταση κλαίγαμε και εγώ και η μητέρα της, γιατί ξέραμε ότι δεν θα ακολουθήσει αυτό τον δρόμο» μου λέει η κυρία Πόπη.. «Πρέπει να θέλεις κάτι πάρα πολύ, αν δεν το θέλεις, δεν γίνεται τίποτα».

Την κυρία Πόπη την βρίσκετε 24/7 στο Instagram της Μαρίας Παπαγεωργίου