Μάικλ Τζάκσον - Ελίζαμπεθ Τέιλορ: Το σκοτάδι που ένωσε τους δύο λαμπερούς σταρ

Μια στρεβλή σχέση μητέρας-γιού, απωθημένος έρωτας ή -όπως έλεγε η Τέιλορ- «η πιο καθαρή και γενναιόδωρη αγάπη που έχω γνωρίσει ποτέ»; Ο Μάικλ Τζάκσον και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, δεν ήταν μόνο δυό «ιερά τέρατα» της showbiz -ήταν και δυό άνθρωποι «θρυμματισμένοι». Κι εκεί, στις ρωγμές τους, συναντήθηκαν…

Eκείνος, τη θεωρούσε σχεδόν «μυθική φιγούρα». ένα μείγμα Μητέρας Τερέζας, Πριγκίπισσας Νταϊάνας, Βασίλισσας της Αγγλίας και της Γουέντι του Πίτερ Παν -μητέρα, γυναίκα, φίλη και αδελφή ψυχή του. Για κείνη, αυτός ο άντρας-αιώνιο παιδί ήταν η «αποστολή» της: ήθελε να τον σώσει. Η ιδιαίτερη, σχεδόν εμμονική σχέση του Μάικλ Τζάκσον με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ είναι, μέχρι σήμερα, κομμάτι της celebrity μυθολογίας. Κι επίσης, το θέμα του «πικάντικου» βιβλίου «Η Βασίλισσα του Χόλιγουντ και ο Βασιλιάς της Ποπ - Μια Ερωτική Ιστορία», που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2016. Το υπογράφει ο ιστορικός και βιογράφος των διασήμων Ντόναλντ Μπόγκλ.

O Μπόγκλ λέει πως η σχέση Τζάκσον - Τέιλορ, ήταν παράξενη και αναπόφευκτη. Γνωρίστηκαν, το 1984, λίγους μήνες μετά το θάνατο του Ρίτσαρντ Μπάρτον κι από την πρώτη στιγμή που κοίταξε τα υπέροχα, βιολετιά της μάτια, ο Μάικλ μαγεύτηκε. Παρότι η Ελίζαμπεθ, δεν βρισκόταν στην καλύτερή της στιγμή (η υγεία της ήταν κακή και η καριέρα της σε παρακμή, ενώ εκείνος βρισκόταν, πια, στην κορυφή του κόσμου) παθιάστηκε μαζί της. Της τηλεφωνούσε διαρκώς, σχεδόν τη φλέρταρε, επιδιώκοντας την εύνοιά της, αγωνιώντας για την ανταπόκρισή της. «Ήθελε να την συναντήσει, να συνδεθεί μαζί της, να την δει ξανά και ξανά, να την γνωρίσει καλύτερα, να τον γνωρίσει και κείνη. Κάτι μέσα του την είχε ανάγκη -αν και δεν ήξερε τι ακριβώς χρειαζόταν από κείνη…». Αργότερα, όταν θα του ζητούσαν να μιλήσει για την Τέιλορ, θα έλεγε: «Η Λιζ είναι σαν ζεστή κουβέρτα. Μου αρέσει να χώνομαι μέσα της, να κουλουριάζομαι και να σκεπάζομαι».

Από την πλευρά της, η Τέιλορ ένιωθε να την συγκινεί το τεράστιο ταλέντο του Μάικλ, ο γλυκός, ήρεμος χαρακτήρας του, οι ιστορίες από τη βασανισμένη παιδική του ηλικία -αυτό το τελευταίο, ήταν ένα από τα πολλά πράγματα που τους ένωναν. Ο βασιλιάς της ποπ ήταν σταρ από τα 8 του, θύμα ενός ανάλγητου πατέρα-μάνατζερ που τον κακοποιούσε, ψυχολογικά και σωματικά. Η βασίλισσα του Χόλιγουντ -επίσης ένα παιδί-θαύμα που είχε ντεμπουτάρει στο σινεμά στα 12 της- σπάνια μιλούσε για τον δικό της, αλκοολικό πατέρα ή για την υπέρμετρα φιλόδοξη μητέρα της, που την πίεζε διαρκώς να ανέβει, να φτάσει στην κορυφή. Αλλά και οι δυό τους είχαν «νικήσει» τα φαντάσματά τους, είχαν προχωρήσει, είχαν επιβιώσει. Σιωπηλά, ασυνείδητα σχεδόν, ο ένας αναγνώριζε στον άλλο τη στόφα του αληθινού survivor. «Ο Μάικλ είχε την χειρότερη παιδική ηλικία από όσους ανθρώπους ξέρω. Πιστεύω ότι είχα την αμέσως επόμενη», είχε πει η Τέιλορ σε μια συνέντευξή της. «Δεν είναι παράξενο», γράφει ο Μπογκλ «το ότι ο Τζάκσον και η Τέιλορ, είχαν έναν δικό τους κώδικα, έναν κόσμο, που λίγοι άνθρωποι καταλάβαιναν. Και όπου κανένας δεν μπορούσε να μπει».

Η ασυνήθιστη φιλία τους «χτίστηκε» -σύμφωνα με τον Μπογκλ- πάνω στην κοινή τους ανάγκη να ξαναγίνουν παιδιά. Και οι δυό αγαπούσαν τα ζώα, τα λούνα πάρκ, τα αστεία, τα παιχνίδια, τις ανόητες φάρσες. Τα σπίτια τους στο Bel Αir και στο Beverly Hills, γειτόνευαν. Έτσι, με τον καιρό, τους έγινε συνήθεια να βρίσκονται σχεδόν κάθε απόγευμα για τσάι και σαντουϊτσάκια - ο Mάικλ συνήθως έφερνε μαζί του και το pet- χιμπαντζή του, τον Bubbles. Μπορούσαν να περάσουν ώρες ολόκληρες, τρώγοντας, πίνοντας αναψυκτικά, μιλώντας για τα παλιά ή κουτσομπολεύοντας, βλέποντας, πιασμένοι από το χέρι, παιδικές ταινίες και καρτούν της Disney -κάπως σαν ανέμελα σχολιαρόπαιδα, που έκαναν κοπάνα από τη ζωή. Συνήθως έμεναν σπίτι, αλλά κάποιες φορές τους άρεσε να βγαίνουν βόλτα με το αυτοκίνητο ή να χώνονται σε κάποιο σινεμά, μεταμφιεσμένοι με παλιόρουχα, καπέλα και περούκες. Είχαν ευαίσθητη υγεία. Και οι δύο υπέφεραν από χρόνιες ασθένειες και ήταν εθισμένοι στα παυσίπονα. Και βέβαια, ήταν και οι δύο σούπερ σταρ. Χωρίς να το θέλει, ο Μάικλ θύμιζε στην Ελίζαμπεθ, τον Τζέιμς Ντιν, τον Moντγκόμερι Κλιφτ ή τον Ροκ Χάντσον -όμορφα, λαμπερά, βασανισμένα αγόρια, που πάλευαν με τους δαίμονές τους. Ένιωθε πως όφειλε να τον προστατέψει. Να του μάθει να τα βγάζει πέρα με την τρομακτική του φήμη.

Υπήρχε, ωστόσο και μια άλλη, υπαινικτικά ερωτική πλευρά στη σχέση τους. Για τον Τζάκσον, η Ελίζαμπεθ ήταν κάτι σαν γοητευτική «μητέρα Θεά», ένας κρίκος που τον ένωνε με ολόκληρη τη χρυσή αλυσίδα του παλιού Χόλιγουντ. Την πολιορκούσε, διεκδικούσε διαρκώς την προσοχή της, την έλουζε με διαμάντια, σαν υποψήφιος εραστής: δαχτυλίδια, βραχιόλια, κολιέ, ρολόγια με πολύτιμες πέτρες. Στις κοινές εξόδους τους, σε συναυλίες της Μινέλι ή του Σπρίγκστιν, στο μπαλέτο, σε εκδηλώσεις και μουσικά βραβεία, ήταν πάντα δίπλα της, ένας αβρός, περιποιητικός συνοδός, έτοιμος να εκπληρώσει κάθε της επιθυμία. Κατά βάθος, επιθυμούσε να της μοιάσει -το ομολογούσε, άλλωστε απερίφραστα στο τραγούδι που έγραψε και της αφιέρωσε στα 65α γενέθλιά της: «Ελίζαμπεθ σ’αγαπώ/ Eίσαι για μένα κάθε αστέρι που λάμπει στον κόσμο/ Ελίζαμπεθ δεν μπορείς να δεις πως αυτό είναι αλήθεια/ Ελίζαμπεθ σε αγαπώ/ Είσαι περισσότερο από ένα αστέρι για μένα…»

Στο ίδιο τραγούδι, είχε «σηκώσει την κουρτίνα», αφήνοντας λίγο να φανούν οι «ραφές» της φιλίας τους: «Θυμάσαι εκείνη τη φορά που ήμουν μόνος/ Στάθηκες στο πλευρό μου και μου είπες/ «Ας είμαστε δυνατοί»/ Έκανες όλα όσα κάνει/ μόνο ένας πραγματικός φίλος…» . Και στις συνεντεύξεις του, όποτε μιλούσε για κείνη, ο Μάικλ ομολογούσε απερίφραστα: «Την εμπιστεύομαι. Ξέρετε, στη δουλειά μας δεν μπορείς να εμπιστευθείς τον καθένα, γιατί δεν ξέρεις ποιος είναι ο φίλος σου. Όταν είσαι τόσο δημοφιλής και σε περιστοιχίζουν τόσοι άνθρωποι, είσαι σε μια περίεργη απομόνωση. Η επιτυχία, συχνά, ισοδυναμεί με φυλακή».

Η στενή, ιδιόμορφη σχέση τους δεν ήταν κατανοητή από όλους -σίγουρα όχι από την οικογένειά του. Τα αδέλφια του ένιωθαν σχεδόν προσβεβλημένα από το γεγονός πως ο Μάικλ προτιμούσε να περνάει περισσότερο χρόνο με τη Λιζ, παρά με κείνους, Η δε μητέρα του, Κάθριν (έξω φρενών γιατί η Τέιλορ μπορούσε να βλέπει τον Μάικλ, όποτε ήθελε, ενώ η ίδια έπρεπε να κλείσει ραντεβού για να συναντηθούν) την κατηγορούσε ανοιχτά πως της είχε κλέψει τον γιό. Στην επιρροή της Λιζ οφειλόταν το ότι, το 1987, ο τραγουδιστής έφυγε από το πατρικό του και μετακόμισε στην Neverland, το μυθικό του ράντσο-παιχνιδούπολη. Φυσικά, η Τέιλορ είχε τη δική της σουίτα εκεί -ο Μάικλ, μάλιστα, είχε δώσει σαφείς οδηγίες στους διακοσμητές του, να τη βάψουν στην ίδια απόχρωση μοβ με τα μάτια της. Στη Νeverland, η Τέιλορ παντρεύτηκε, (σε όγδοο γάμο) τον οικοδόμο Λάρι Φορτένσκι -εννοείται πως, ο βασιλιάς της ποπ ήταν ένας από τους δυό μάρτυρες της τελετής. Ο ίδιος, επιμελήθηκε και τη δεξίωση με τους 160 καλεσμένους και επέμεινε να πληρώσει τον -«αλμυρό» - λογαριασμό: 1,5 εκατομμύριο δολάρια. Για να τον ευχαριστήσει, η Λιζ του χάρισε έναν ελέφαντα, την Gypsy, που έφερε με πλοίο από την Ασία. Κι ο Μάικλ με τη σειρά του, της έστειλε μια τεράστια, πανάκριβη ταπισερί, με το πρόσωπό της.

Τέτοιου είδους πολυτελείς «ανταλλαγές» ήταν συνηθισμένες μεταξύ τους. Η Τέιλορ, ωστόσο, ξεπέρασε τον εαυτό της όταν αποφάσισε να χαρίσει στον Μάικλ μια ολόκληρη… γιορτή. Όντας για χρόνια μάρτυρας του Ιεχωβά, ο Τζάκσον δεν γιόρταζε, παραδοσιακά, τα Χριστούγεννα. Έτσι, το 1993 η Λιζ στόλισε όλη την Νeverland και κάλεσε τον σταρ σε ένα παραδοσιακό, χριστουγεννιάτικο πρωινό που τα είχε όλα: το δέντρο, τις μπάλες, τα φωτάκια, τα στολίδια και μια στοίβα πακέτα, με γυαλιστερά χαρτιά που έκρυβαν δώρα και νεροπίστολα. «Τα πρώτα Χριστούγεννα του Μάικλ Τζάκσον», βιντεοσκοπήθηκαν και, εν καιρώ, προβλήθηκαν και στην τηλεόραση. Χρόνια αργότερα, ο Τζάκσον θα ομολογούσε πως ένιωσε τόσο ένοχος γι’ αυτή την «απόλαυση», ώστε, μετά τη γιορτή, κρύφτηκε στο δωμάτιό του και έκλαψε.

Η σχέση τους -παρά τα 27 χρόνια που τους χώριζαν- ήταν βαθιά, ουσιαστική. Και παρέμεινε έτσι, ακόμα και όταν ο Μάικλ βρέθηκε στο στόχαστρο των media, κατηγορούμενος για ασέλγεια σε ανήλικα. Τότε, η ηθοποιός ήταν η πρώτη που βγήκε και τον υπερασπίστηκε δημόσια, λέγοντας πως, σε όλο το διάστημα που είχε ζήσει στην Νeverland, είτε ως επισκέπτρια είτε ως φιλοξενούμενη δεν είχε δει ποτέ της να συμβαίνει οτιδήποτε «αφύσικο» ή «απρεπές». «Δεν υπήρχαν τίποτα περίεργα «αγγίγματα» και τέτοια. Γελούσαμε σαν μικρά παιδιά και χαζεύαμε κινούμενα σχέδια. Πιστεύω πως ο Μάικλ είναι αθώος και πως θα δικαιωθεί».

Ο ξαφνικός, τραγικός θάνατος του Μάικλ Τζάκσον, στις 25 Ιουνίου του 2009, καταρράκωσε τη βασίλισσα του Χόλιγουντ. Έγραψε στο Τwitter. «H καρδιά μου …το μυαλό μου… είναι διαλυμένα. Αγαπούσα τον Μάικλ με όλη μου την ψυχή. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν. Θρηνώ…Πάντα θα θρηνώ». Δύο χρόνια αργότερα πήγε να τον συναντήσει. Kατ’απαίτησή της, θάφτηκε στο ίδιο κοιμητήριο με κείνον, στο Γκλεντέιλ της Καλιφόρνια, λίγα μέτρα μακρύτερα από τον δικό του τάφο. Ο Μάικλ και η Λιζ πάλι μαζί -όχι δυό σταρ, αλλά δύο ψυχές που βρήκαν καταφύγιο η μια στην άλλη, μαζί ως το θάνατο. Και πέρα απ’αυτόν…