Αγαπητέ Ερρίκο: Είμαι 29 και είμαι ανάμεσα σε δύο άνδρες

Αγαπητέ Ερρίκο, είμαι 29 και είμαι ανάμεσα σε δύο άνδρες (πολύ κλισέ, ομολογώ). Όπως μπορείς να συμπεράνεις, ο καθένας είναι διαφορετικός. Ο ένας είναι πολύ καλός μαζί μου, περνάμε καλά, δείχνει πολύ ενδιαφέρον. Εδώ μπαίνει το αλλά. Αλλά εγώ δεν... Δεν είμαι ενθουσιασμένη, δεν «κόβω φλέβα», δεν νιώθω πεταλούδες κτλ. Ο άλλος όμως... Ο άλλος είναι αυτός που σκέφτομαι συνεχώς. Κάτι υπάρχει μεταξύ μας αλλά είναι φευγάτος. Δεν με βλέπει όπως εγώ, δεν θέλει κάτι παραπάνω από το σεξουαλικό κομμάτι, με αποτέλεσμα εγώ να στεναχωριέμαι. Δεν ξέρω τι να κάνω... Μήπως να φύγω και από τους δύο;

Είναι προφανές από την ερώτησή σου πως ο καθένας από τους δύο σου καλύπτει ένα διαφορετικό φάσμα αναγκών. Ο πρώτος εκείνες τις ανάγκες που σχετίζονται με τη συντροφικότητα, την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την τρυφερότητα μιας ερωτικής σχέσης. Ο δεύτερος πάλι, εκείνες που αναφέρονται στον ενθουσιασμό, το πάθος, την ένταση και την έκπληξη. Φαίνεται πως μαζί κάνουν τον τέλειο άνδρα για σένα και πιθανότατα για κάθε γυναίκα. Θα σε συμβούλευα όμως να μην διατηρήσεις για πολύ καιρό αυτό το δίπολο ενεργό. Δυστυχώς τα στοιχεία αλλά και τα ελλείμματα του ενός αλληλεπιδρούν με του άλλου και ανάστροφα. Αυτή η διαδικασία επηρεάζει αρκετά την ορθή κρίση σου και για τους δύο. Συνεπώς ή δώσε μια ευκαιρία σε αυτόν που δεν σου γεννά πεταλούδες στο στήθος ή μίλα ανοιχτά στον δεύτερο σχετικά με το ότι δεν σου αρκεί μια αποκλειστικά σεξουαλική σχέση και επικοινωνία. Πάρε όμως μια απόφαση. Κάνε μια επιλογή και μείνε συνεπής σε αυτή. Σε βάθος χρόνου η αναποφασιστικότητα δεν εξυπηρετεί κανέναν, υπό την έννοια ότι δεν βελτιώνει ή εξελίσσει κανέναν από εμάς. Όπως σημειώνει και το λατινικό ρητό, quinon proficit deficit. Δηλαδή όποιος δεν προχωρά, πάει προς τα πίσω.

Είμαι 40, χωρισμένη με ένα παιδί. Δεν έχω αποκλείσει το ενδεχόμενο να κάνω άλλο ένα παιδί στη ζωή μου και να παντρευτώ ξανά. Διατηρώ μία σχέση εδώ και ένα χρόνο και ο φίλος μου, ο οποίος δεν έχει παντρευτεί και είναι 45, δεν μου έχει κάνει καμία κουβέντα για συγκατοίκηση και ότι θέλει να κάνει οικογένεια. Ο χρόνος όμως πιέζει και όσο μεγαλώνω τόσο πιο δύσκολο είναι να ξαναγίνω μητέρα. Φοβάμαι να του μιλήσω. Φοβάμαι μην τον ξενερώσω. Εγώ θέλω να προχωρήσω μαζί του, αλλά αυτός δείχνει χαλαρός και χαρούμενος ως έχουν τα πράγματα. Τι να κάνω;

Καταρχάς δεν έχεις κανέναν λόγο να φοβάσαι. Έχεις μια συγκροτημένη και ξεκάθαρη επιθυμία. Να ξανακάνεις οικογένεια, να ξαναγινείς μητέρα ή τουλάχιστον να αφήσεις ανοιχτό αυτό το ενδεχόμενο. Και είναι απολύτως σεβαστό. Πάψε λοιπόν να φοβάσαι μην τον χάσεις, μην τον ξενερώσεις και κάνε μια ανοιχτή και ειλικρινή κουβέντα μαζί του. Το οφείλεις και στον εαυτό σου αλλά και σε εκείνον που δεν έχει ιδέα για αυτό που σε βασανίζει. Μπορεί να είναι χαλαρός γιατί δεν του έχει περάσει καν από το μυαλό ότι θέλεις κάτι τέτοιο. Είσαι ήδη μητέρα ενός παιδιού, έχεις ήδη έναν αποτυχημένο γάμο στην πλάτη, μπορεί να πιστεύει πως αυτά τα κεφάλαια έχουν κλείσει οριστικά για σένα. Η μόνη λύση, το έχω γράψει άπειρες φορές εδώ, είναι η συζητήση. Είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος για την εξέλιξη και την επιτυχία μιας σχέσης. Μίλα λοιπόν. Ακόμα και αν η κουβέντα δεν έχει τους καρπούς που θα περίμενες ή θα επιθυμούσες, θα νιώσεις καλύτερα. Θα ξαλαφρώσεις και θα ξέρεις και που κινείσαι αδερφέ. Αν εκείνος δεν θέλει καθόλου παιδιά ή οικογένεια δεν θες να το ξέρεις; πίστεψε με είναι προτιμότερο να γνωρίζεις ότι οι επιθυμίες σου με έναν άνθρωπο είναι τελείως διαφορετικές παρά να σπαταλάς χρόνο αναρωτόμενη για το αν ταιριάζετε.

Eρρίκο γεια σου! Δηλώνω θαυμάστρια της γραφής σου!
Τον τελευταίο καιρό, αντιμετωπίζω έναν προβληματισμό με την σχέση που έχω με μια φίλη μου. Ειμαι 30 ετών, εκείνη 10 χρόνια μεγαλύτερη. Πριν από τρια χρόνια έχασε το παιδί της. Μαζεψε τα κομμάτια της, προχωρησε, ήμασταν όλοι μαζί της και την στηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις. Τον τελευταίο χρόνο, η συμπεριφορά της έχει τρομερές μεταπτώσεις (και εννοείται τις δικαιολογώ με όλη μου την καρδιά -σημειωτέον, έχει χάσει και τον σύζυγό της σε νεαρή ηλικία, οπότε καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για μια περίπτωση που απαιτεί πολύ λεπτό χειρισμό). Εμένα, όμως, οι τεράστιες εναλλαγές στη συμπεριφορά της έχουν αρχίσει και μου κάνουν κακό. Δεν μπορώ να την «πιάσω πουθενά» - να το πω λαϊκιστί.
Πώς μπορώ να διαχειριστώ την επαφή με έναν τέτοιο άνθρωπο; Δεν θέλω να εξαφανιστώ, θέλω να μπορώ να διατηρώ την καλή μου διάθεση όποτε την βλέπω και να μην βγαίνω από την επαφή μας ένα ράκος.

Η συνθήκη που μου περίγραφεις είναι ιδιαίτερα δύσκολη, σύνθετη και περίπλοκη. Η απώλεια ενός παιδιού είναι πιθανότατα η μεγαλύτερη οδύνη που μπορεί να βιώσει κάποιος. Στην περίπτωση που μου αναφέρεις μάλιστα ο πόνος και η απόγνωση εντείνονται και από την απώλεια του συζύγου. Έχω την αίσθηση πως όσο κι αν προσπαθείς εσύ και οι οικείοι της φίλης σου δεν είστε σε θέση να βοήθησετε ιδιαίτερα αποτελεσματικά ή ουσιαστικά. Ναι η στήριξη και η αγάπη των ανθρώπων μας σε μια τόσο δύσκολη στιγμή είναι μια κάποια λύτρωση. Αλλά δεν αρκούν. Ένας ειδικός, όπως ένας ψυχόλογος επί παραδείγματι, θα μπορούσε να βοήθησει ουσιαστικότερα στη διαχείριση μιας τόσο μεγάλης και επίπονης απώλειας. Δεν ξέρω αν η φίλη σου αναζήτησε βοήθεια τέτοιου τύπου. Αν όχι θα σε συμβούλευα να της το προτείνεις. Πάντα με λεπτότητα και διακριτικότητα αλλά να της το προτείνεις. Όλες οι ψυχικές της μεταπτώσεις ίσως υποδεικνύουν μια ελλιπή διαχειρίση του πένθους. Δεν σου προτείνω φυσικά να πάψεις να έχεις επαφή, γιατί η στήριξή σου της είναι πολύ σημαντική, αυτό είναι βέβαιο. Αλλά πρέπει να λειτουργεί επικουρικά στην προσπάθεια της και στην επαφή της με έναν ψυχολόγο. Άρα μην κόψεις επαφές, μείνε κοντά της αλλά στον βαθμό εκείνο που θα σου επιτρέπει να έχεις καλή (συνεπώς και κατάλληλη) ψυχολογία για να είναι ουσιώδης η παρούσια σου. Αν δεν είσαι εσύ καλά, αν η επίδραση της σου κάνει κακό και σε κουράζει (πράγμα απολύτως λογικό) δεν θα μπορείς να εξυπηρετήσεις καν τον σκόπο σου. Που δεν είναι άλλος από το να την βοήθησεις. Συμπερασματικά, πάρε μια σχετική απόσταση. Μείωσε την συχνότητα της επαφής, χωρίς όμως να εξαφανιστείς. Και σίγουρα τόνισε της την χρησιμότητα αλλά και την αναγκαιότητα του να επισκεφθεί έναν ειδικό.

Διαβάστε ακόμα: Αγαπητέ Ερρίκο: Zηλεύω την καλύτερή του φίλη

Αγαπητέ Ερρίκο: Μου κόβεται η ανάσα κάθε φορά που σκάει μήνυμα στο κινητό του

Αγαπητέ Ερρίκο: Το σεξ τελειώνει πάντα όταν «τελειώνει» ο σύντροφός μου

*Στείλτε τις ερωτήσεις σας στο info@bovary.gr

Οι ερωτήσεις θα δημοσιεύονται με χρονολογική σειρά