Οι γυναίκες ως ποσόστωση -Η βαθιά σεξιστική νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας
Τις μέτρησε, τις ξαναμέτρησε και τις έβγαλε δέκα τρεις. Ναι, ναι 13. Γουρσούζικος αριθμός...
Οχι, όχι, κάθε αλλό. Γούρι, γούρι φωνάξαν όλοι. Να που ο πρωθυπουργός σέβεται και τιμά τις γυναίκες, του είπαν οι δικοί του. Οπότε και οι καινούριες πήγαν και υπέγραψαν και ορκίστηκαν και ύστερα πήγαν και βρήκαν τις παλιές και όλες μαζί έβγαλαν φωτογραφία. Οι γυναίκες δίπλα του, στην πρώτη σειρά, να φαίνονται, να μην πάει χαμένη τέτοια πρωτοβουλία.
Μια γυναίκα για να τα καταφέρει, πρέπει, πάση θυσία, να το χρωστάει σε έναν άντρα που ενέδωσε στα θέλγητρά της
Στην Ελλάδα κάνουμε ακόμα τόση κουβέντα για τον αριθμό των γυναικών στη Βουλή. Και λέμε «μπράβο» στον πρωθυπουργό που τις εμπιστεύθηκε, λες κι έκανε κανένα μεγάλο κατόρθωμα. Εδώ τόσοι και τόσοι τον εμπιστεύθηκαν το 2015, άντρες και γυναίκες....
Γυναίκες στην πολιτική, γυναίκες στα πόστα, γυναίκες σε υψηλές θελήσεις, γυναίκες με ποσόστωση -σαν είδος που πρέπει να εκπροσωπείται... Ακόμα εκεί είμαστε. Αυτό είναι το θέμα; Άξιους ανθρώπους χρειαζόμαστε, άνδρες και γυναίκες, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας.
Μετά την πρώτη φάση του «δράματος» με τον αριθμό των γυναικών, ακολουθεί, αυτονοήτως, η δεύτερη, ακόμα πιο αναχρονιστική και σίγουρα πιο επικίνδυνη φάση. Γκόμενα ή ερωμένη; Η γυναίκα που αναλαμβάνει μια υψηλή θέση, άπαξ και είναι ευπαρουσίαστη, αποκλείεται να είναι τίποτε άλλο. Κι αν έχει πτυχία και διακρίσεις, είναι γιατί προηγούμενως ήταν γκόμενα ή ερωμένη κάποιου άλλου άντρα....
Αυτός ο πρόσφατος ανασχηματισμός επανέφερε στην πλήρη εκδοχή της, την βαθιά σεξιστική (και λίγο είναι) νοοτροπία μιας ολόκληρης κοινωνίας. Μια γυναίκα για να τα καταφέρει, πρέπει, πάση θυσία, να το χρωστάει σε έναν άντρα που ενέδωσε στα θέλγητρά της και αντί να της πάρει δώρο ένα δαχτυλίδι, της έδωσε μια κυβερνητική ή άλλη θέση.
Ανέκδοτα, σκίτσα, αναρτήσεις στα social media, για τις γυναίκες που «...σέρνουν καράβια», και τις άλλες που «επειδή δεν βρίσκουν άντρα, γιατί ποιος θα γυρίσει να τις κοιτάξει», βρίσκουν διέξοδο στην πολιτική, στα κοινά, στη δουλειά...
Δυστυχώς συχνά-πυκνά, το παιχνίδι το στήνουν οι ίδιες οι γυναίκες, επιβεβαιώνοντας πλήρως τον ισχύοντα κανόνα. Κρίμα.