Θυμάμαι εκείνη την σκηνή με τον Ντίνο Ηλιόπουλο στον «Ατσίδα», όταν ο πατέρας του, τον οποίο έπαιζε ο Παντελής Ζερβός, τη μια τον έβρισκε τόσο δα και την άλλη κοτζάμ άντρα, τη μια ήταν μικρός και την άλλη μεγάλος, τη μια κοντός και την άλλη ψηλός, κατά πως τον συνέφερε.
«Μα τι είμαι;», αναρωτήθηκε ο Ντίνος Ηλιόπουλος. «Πτυσσόμενο;»
Φαίνεται πως κάπως έτσι σκέφτηκαν και στην κυβέρνηση μπερδεύοντας ηλικίες και ευθύνες...
Tο 44ο έτος που μόλις έκλεισε ο Eλληνας πρωθυπουργός δεν του παρέχει κανένα δικαιολογητικό. Μόνο αν παίζει χαρτιά
Λοιπόν, ας πάρουμε τα πράγματα απ΄ την αρχή: Σύμφωνα με τον αστικό κώδικα όποιος έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του (ενήλικας) είναι ικανός για κάθε δικαιοπραξία. Στην γλώσσα της ψυχολογίας, η ενηλικίωση είναι το στάδιο εκείνο της ωριμότητας του ανθρώπου μετά το πέρας του οποίου μπορεί να αναλάβει πλήρως την ευθύνη του εαυτού του. Οσο για τη βιολογική εκδοχή, η ενηλικίωση είναι το στάδιο πλήρους ανάπτυξης ενός οργανισμού.
Αρα, λίγο-πολύ η ενηλικίωση ολοκληρώνεται γύρω στα δέκα οκτώ -άντε να αργήσει και λίγο. Η παρατεταμένη εφηβεία είναι πρόβλημα, κάτι που πολύ συχνά ξεχνάμε εδώ στην Ελλάδα, θεωρώντας τους αιώνιους έφηβους όντα ζηλευτά. Λάθος: Η εφηβεία έχει αρχή, μέση και τέλος. Οπότε όποιος ξεπεράσει την εφηβεία και ενηλικιωθεί μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες του -κι αν δεν του συμβεί αυτό, κακό του κεφαλιού του.
Για την πολιτική οι νόμοι είναι λίγο διαφορετικοί, κι ίσως εκεί να μπερδεύτηκε ο κύριος Βερναρδάκης, αναφορικά με τις ευθύνες του Αλέξη Τσίπρα: Για να θέσει κάποιος υποψηφιότητα για βουλευτής πρέπει να έχει κλείσει το 25ο έτος -κι αυτό είναι που ισχύει και για τον πρωθυπουργό, ενώ για Πρόεδρος (της Ελληνικής) Δημοκρατίας το 40ο έτος είναι προαπαιτούμενο...
Οπότε το 44ο έτος που μόλις έκλεισε ο Eλληνας πρωθυπουργός δεν του παρέχει κανένα δικαιολογητικό. Μόνο αν παίζει χαρτιά, οπότε «στα 31 καίγεσαι». Κι αυτή η ηλικία έχει περάσει προ πολλού για τον Αλέξη Τσίπρα...
