Εσύ, έβαλες στο μηχανογραφικό αυτό που πραγματικά ήθελες;
«Με ενοχλεί η σύνδεση του Πανεπιστημίου με τα επαγγέλματα. Μα το Πανεπιστήμιο δεν είναι επαγγελματική σχολή. Σε βάζει στην επιστήμη, σου ανοίγει κάποιους ορίζοντες και σε μαθαίνει. Μετά προχωράς»
Ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης το λέει και το ξαναλέει (απόσπασμα από τη συνέντευξή του στο bovary.gr στις 26/2/2018): Οι σπουδές δεν αποτελούν συνώνυμο της επαγγελματικής αποκατάστασης και ούτε βέβαια, στην πορεία των χρόνων, επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο.
Πόσοι και πόσοι γύρω μας δεν εργάζονται σε διαφορετικούς τομείς από τις σπουδές τους; Πόσα νεώτερα παιδιά δεν ξεκινούν από τις θετικές και καταλήγουν στις θεωρητικές επιστήμες; Πάμπολλα τα παραδείγματα, πάμπολλα.
Και η επιλογή να γίνει «με λογισμό και μ’όνειρο» που λέει κι ο ποιητής...
Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε η αγωνία του «να βρω δουλειά» επισκιάζει συνήθως τις επιθυμίες. Δεν θα έπρεπε όμως. Αν ξεκινάς με αυτόν το μοναδικό στόχο, δεν ξέρω πόσες πιθανότητες επιτυχίας μπορείς να έχεις.... Αλλωστε σημασία έχει το ταξίδι.
Αν δεν ξεκινήσεις με όνειρα και με την όρεξη να γνωρίσεις, να εμβαθύνεις, να ανοιχτείς σε πέλαγα γνώσης... Αν δεν βάλεις πλώρη για τα πράγματα που ικανοποιούν την ψυχή και την καρδιά σου, αν δεν αγαπάς αυτό που σπουδάζεις, πώς θα το σπουδάσεις καλά; Πώς θα προχωρήσεις;
Σκεφτόμουν όλα αυτά τα χιλιάδες παιδιά που καταθέτουν το μηχανογραφικό τους -σήμερα άλλωστε είναι η τελευταία μέρα, και αναρωτιέμαι πόσα από αυτά θα βάλουν μέσα στις επιλογές του λίγη αγάπη, λίγο «έρωτα», λίγο από τον εαυτό τους... Πόσα θα αφήσουν στην μπάντα, όλα εκείνα που προσπαθούν να τους επιβάλλουν οι γονείς τους και θα κινηθούν με γνώμονα την δική τους διάθεση, τα δικά τους όνειρα, τα δικά τους σχέδια για το μέλλον.
Δεν είναι εύκολο, αυτή την κρίσιμη στιγμή τα παιδιά να μπορέσουν να αποτινάξουν όλα αυτά με τα οποία μεγάλωσαν. Να διαλέξουν τον δικό τους δρόμο. Ισως γιατί εμείς δεν τα αφήνουμε, ίσως γιατί εμείς τους έχουμε την επιβάλλει τα δικά μας θέλω... Να όμως που ένα τόσο τυπικό αλλά και καθοριστικό έντυπο, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Και η επιλογή να γίνει «με λογισμό και μ’όνειρο» που λέει κι ο ποιητής...