Αλέξης Γκόλφης, ο Ελληνας Χριστός -Η τραγική ιστορία του ηθοποιού που έγινε θρύλος σε μια νύχτα

Είναι ο Ελληνας τηλεοπτικός Χριστός, ο ήρωας Μανωλιός-Χριστός στο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» που μεταφέρθηκε στην τηλεόραση το 1975.

Ο λόγος για τον ηθοποιό Αλέξη Γκόλφη, τον ηθοποιό που γνώρισε τεράστια δόξα, του φιλούσαν τα πόδια στο δρόμο.

Ομως η μοίρα ήταν σκληρή μαζί τους δικαιώνοντας όσους πιστεύουν πως υπάρχει μια κατάρα πάνω από τους ηθοποιούς που υποδύονται τον Χριστό -κάτι που ο ίδιος σιχαινόταν να ακούει.

Ο Αλέξης Γκόλφης γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1948 και άρχισε να ασχολείται με την υποκριτική σε ηλικία 25 ετών μέχρι που ο σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης, το 1975, του εμπιστεύτηκε το ρόλο του Μανωλιού στη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», που αποτέλεσε σταθμό στην ελληνική τηλεόραση (εκτός από τον Γκόλφη πρωταγωνίστησαν επίσης οι Κάτια Δανδουλάκη, Λυκούργος Καλλέργης, Ανδρέας Φιλιππίδης, Γιώργος Φούντας, Γεωργία Βασιλειάδου και πολλοί άλλοι).

Ο Αλέξης Γκόλφης γίνεται μύθος μέσα σε μια νύχτα, συρρέουν για να τον δουν, να τον αγγίξουν, πολλοί πιστεύουν ότι έχει τη θεία χάρη, παίρνει χιλιάδες γράμματα λατρείας και πάθους. Ακόμα και ξόρκια δεχόταν για τα δεινά που τραβούσε σαν ήρωας της σειράς.

«Ήμουν ένας ροκ... Χριστός», είχε πει σε συνέντευξή του στο Εθνος, χρόνια μετά. «Οι άνθρωποι στον δρόμο δεν με έβλεπαν σαν τον Αλέξη Γκόλφη, αλλά με αντιμετώπιζαν σαν... θεάνθρωπο».

Παίζει σε πολλές σειρές που κάνουν θραύση, ανάμεσά τους το «Λόγω Τιμής» και «Η Απόδραση». Το βάρος του ρόλου του Χριστού, όμως, είναι τεράστιο επάνω του και ο ψυχισμός του εύθραστος. Ο συγκεκριμένος ρόλος τον σημαδεύει και τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή. Χάνεται μεταξύ ρόλου και πραγματικότητας. Αρχίζει να κάνει χρήση ουσιών. Μπερδεύει την πραγματικότητα με την φαντασία. Καταλήγει να περιφέρεται στους δρόμους, ρακοσυλλέκτης, κυνηγημένος από μια σκιά που αδυνατούσε να εξηγήσει. Ο κόσμος δεν τον αναγνωρίζει πια.

Κάνει κατάληψη σε ένα σπίτι στην Κολιάτσου, εμφανίζεται σε τηλεοπτικές εκπομπές ριάλιτι της εποχής και δηλώνει στην Espresso τον Μάιο του 2006 «Ζω αξιοπρεπώς, αλλά πολύ δύσκολα, με 1.000 ευρώ το χρόνο που μου έδωσε ως επίδομα το υπουργείο Πολιτισμού, έχω κάνει κατάληψη σε ένα παλιό σπίτι, τρώω από το συσσίτιο του Αγίου Λουκά. Δεν πιστεύω στην κατάρα των ηθοποιών που έπαιξαν τον Χριστό. Τα λεφτά δεν τα υπολόγισα ποτέ, τα είχα, όταν άνοιξα τα δύο μπαρ στο Κολωνάκι. Μετά τα έχασα όλα. Ισως να με βοηθήσει ο Θεός, που τον πλησίασα στο σίριαλ, να στηριχτώ ξανά στα πόδια μου».

Οσον αφορά στο γιατί «χάθηκε» μετά την επιτυχία του αυτή, ο ίδιος είχε πει, επίσης στο Εθνος: «Αργότερα δεν ήθελα να προσβάλω την εικόνα που είχα δημιουργήσει με τον Χριστό με κάποια άλλη δουλειά. Έτσι στράφηκα στη μουσική. Οργάνωνα συναυλίες και έφτιαξα κλαμπ που έγιναν φυτώρια για μουσικούς, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Έτσι έμεινα μία δεκαετία στην αφάνεια. Αν ξαναζούσα τη ζωή μου, θα ήθελα έναν σύντροφο ή πολλά λεφτά, αν και ξέρω πως ό,τι σου δίνει η ζωή, σου το παίρνει πάλι πίσω».

Πέθανε το 2007 σε ηλικία 59 ετών, μόνος και αβοήθητος. Ηταν Αύγουστος όταν πέθανε όμως έμεινε στο νεκροτομείο ως τον Οκτώβριο αφού κανείς δεν τον αναζητούσε. Η ταυτότητά του διαπιστώθηκε τυχαία, όταν έτυχε να δει το πτώμα του ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσαύτης, που είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Μαίρη Ιγγλέση. Η σύζυγός του ήταν συμπρωταγωνίστρια του Αλέξη στην τηλεοπτική σειρά και έτσι ο κος Κουτσαύτης τον αναγνώρισε. Η κηδεία του έγινε με δαπάνη της ΕΡΤ.

Eμεινε όμως στο ελληνικό τηλεοπτικό πάνθεον ως ο μόνος Έλληνας ηθοποιός που ενσάρκωσε τον Χριστό και μάλιστα με τεράστια επιτυχία.