H Kαρύδη φωτογραφίζεται με εκθαμβωτικές τουαλέτες και μιλά για την σχέση της με τον Αθερίδη [εικόνες]

Συνέντευξη στο Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη παραχώρησε η Σμαράγδα Καρύδη, κάνοντας μια από τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίσεις της ever.

Η Σμαράγδα Καρύδη, με αφοπλιστικό αυθορμητισμό μίλησε για τον εαυτό της, την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί και τον σύντροφό της, Θοδωρή Αθερίδη.

Η αλήθεια δεν έχει σχεδόν πάντα ένα τίμημα; Πάντα έχει. Όταν δεν μας βολεύει ειδικά, εκεί να δεις το τίμημα που έχει. Πάντα πίστευα ότι επιλέγουμε να δούμε την αλήθεια που μας συμφέρει. Ή εκείνη που έχει πιο λείες όψεις. Κάνουμε ότι δεν βλέπουμε τις σκληρές της πλευρές πολλές φορές.

Όταν ο έρωτας περνάει, τι κρατάει ένα ζευγάρι μαζί; Η εξάρτηση, η συνήθεια;

Ναι, σίγουρα. Γι’ αυτό και υπάρχουν όλες αυτές οι μακροχρόνιες σχέσεις – δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ερωτευμένοι μεταξύ τους. Υπάρχει κάτι πιο δυνατό. Κοίτα, όταν είσαι με κάποιον δέκα, είκοσι χρόνια, δεν μπορείς να είσαι ερωτευμένος, όπως ήσουν το πρώτο εξάμηνο. Είναι και βιολογικό το θέμα, δεν αντέχει ο οργανισμός.

Αισθάνθηκες ότι ήρθες σε απολογητική θέση, όταν κάνατε με τον Θοδωρή κοινή φωτογράφηση στο κρεβάτι;

Όχι. Γιατί να απολογηθώ και σε ποιον; Νομίζετε ότι παρακολουθώ το τι λέγεται; Μου μετέφεραν κάποια σχόλια στην πρεμιέρα και δεν κατάλαβα πού αναφέρονταν καν εκείνη τη στιγμή. Ας πουν ό,τι θέλουν, δεν με νοιάζει. Ποτέ δεν με ένοιαζε τι θα πουν κάποιοι σε εκπομπές ή όσοι αφήνουν τα κείμενά τους ανυπόγραφα. Να απαντήσω σε ποιον; Πες μου ποιοι είναι; Ε, όχι, δεν χάνω χρόνο με αυτά.

Νιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια όταν παίζεις με τον Θοδωρή;

Όχι, δεν θα το έλεγα. Δεν ψάχνω την ασφάλεια στην τέχνη. Χαρά νιώθω όταν παίζω με τον Θοδωρή, γιατί έχουμε κοινή αισθητική και οπτική. Καταλαβαίνουμε τι θέλει ο ένας και τι ο άλλος.

Τι θαυμάζεις σ’ εκείνον;

Είναι εξαιρετικός άνθρωπος και υπέροχος καλλιτέχνης. Όλα αυτά τα χρόνια έγραφε δικά του έργα κι έφτιαχνε δικούς του θιάσους, φρόντιζε οι καλοί ρόλοι να είναι για τους άλλους και όχι για τον ίδιο. Κρατούσε τον «χειρότερο» ρόλο για τον εαυτό του, εκείνον με το λιγότερο ενδιαφέρον.
Λόγω της οικειότητας που έχετε, τον ακούς επάνω στη δουλειά; Ή η προσωπική σας ζωή καλύπτει την επαγγελματική;

Τον ακούω πολύ γιατί μου έχει πει πράγματα στα οποία έχει δίκιο, κι ας αντιδρούσα στην αρχή. Η αλήθεια είναι ότι, λόγω της οικειότητας που έχω μαζί του, καμιά φορά αντιδρώ όπως δεν θα αντιδρούσα σε έναν άλλον σκηνοθέτη. Την κάνω αυτή τη γαϊδουριά και το παραδέχομαι. Μπορώ να του πω -και δεν κάνει- «όχι μωρέ, σιγά! Να μην το κάνουμε έτσι». Είναι λάθος μου αυτό.