Σπάνια εμφάνιση για την Κορίνα Τσοπέη -Στα σοκάκια της Μυκόνου με την αδελφή της και την ανιψιά της
Οι συνεντεύξεις της είναι σπάνιες. Το ίδιο και οι δημόσιες εμφανίσεις της. Μια γυναίκα που προέβαλε την ελληνική ομορφιά στα πέρατα του κόσμου.
Ήταν 20 Ιουνίου του 1964 όταν η Κορίνα Τσοπέη στέφθηκε «Σταρ Ελλάς» από την Δέσποινα Οργέτα. Την ίδια χρονιά στέφθηκε «Μις Υφήλιος» στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Για πρώτη φορά, μια Ελληνίδα κατακτά τον πολυπόθητο τίτλο και το όνομά της κάνει τον γύρο του κόσμου. Τα διεθνή μέσα μιλούν για την Ελληνίδα καλλονή που με την δυνατή της προσωπικότητα γοητεύει. Η Κορίνα Τσοπέη θα επιστρέψει στο διαγωνισμό πολλές φορές με την ιδιότητα του μέλους της κριτικής επιτροπής.
Έπειτα, η ίδια δοκιμάζει τις δυνάμεις της στην κινηματογραφική «αρένα», στο Χόλιγουντ.
Εδώ και πολλά χρόνια, ζει στην Αμερική αποφεύγοντας τη δημοσιότητα και μέσα από τις επιλεκτικές συνεντεύξεις μαθαίνουμε πράγματα για την ίδια και τον τρόπο ζωής της.
Είναι πρόεδρος οργάνωσης για την καταπολέμηση της παιδικής λευχαιμίας και αφοσιώνει το χρόνο της σε δραστηριότητες με ουσία.
O φωτογραφικός φακός την απαθανάτισε στα σοκάκια της Μυκόνου με την αδελφή της, Μπετίνα και την ανιψιά της, Αντωνία.
Στα 74 της χρόνια, (σσ γεννημένη στις 21 Ιουνίου του 1944) με την γενναιοδωρία μιας πραγματικής σταρ, όχι μόνο δεν απέφυγε τον φακό αλλά του χάρισε το χαμόγελό της.
Με εμφάνιση απόλυτα ταιριαστή με τον μυκονιάτικο αέρα, έκλεψε τις εντυπώσεις.
Πριν από ένα χρόνο, η ίδια παραχώρησε συνέντευξη στη Νανά Παλαιτσάκη, στο Star Channel, και μίλησε για την δράση της:
«Το 1985 μου έδωσε μία φίλη την ευκαιρία να μπω σε έναν οργανισμό που λέγεται SHARE και πηγαίνουμε και δίνουμε λεφτά σε παιδιά που βρίσκονται σε ιδρύματα. (...) Βοηθάμε και παιδάκια με ειδικές ανάγκες. Είναι ένας άλλος άσχημος κόσμος. Μέσα όμως σε αυτόν τον κόσμο βρίσκεις τους καλύτερους ανθρώπους. (...) Είμαι τυχερή γιατί πριν τρία χρόνια ο γιος μου έκανε ένα παιδάκι με ειδικές ανάγκες. Είναι η αγάπη της ζωής μου και ευτυχώς που είχα πάει στο SHARE και είχα μάθει την αλήθεια. Ο γιος μου το βλέπει σαν δώρο Θεού. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι έφταιξε ο Θεός που ο εγγονός μου γεννήθηκε έτσι. Με αυτό το παιδί βλέπω τι χαρά και τι ενέργεια μου δίνει εμένα. Την πρώτη στιγμή που το άκουσα μου κόπηκε η αναπνοή. Όχι για το παιδί, γιατί δεν ήξερα πώς θα φερθεί ο γιος μου».
