Μητέρα 5 παιδιών αποφάσισε να σπουδάσει -Σήμερα όλο το Internet μιλάει γι' αυτή την φωτογραφία αποφοίτησης
Τα όνειρα βγαίνουν αληθινά αν πιστεύεις πραγματικά σε αυτά και ποτέ δεν είναι αργά να παλέψεις για να τα πραγματοποιήσεις.
Είναι φορές που δυσάρεστα γεγονότα μάς κάνουν να χάνουμε την ελπίδα μας και να εγκαταλείπουμε την προσπάθεια για καλύτερες μέρες.
Ομως, η ζωή τρέχει, θέλει να προχωράμε και να ελπίζουμε στο καλύτερο. Μια φωτογραφία κάνει το γύρο του διαδικτύου και φέρει ένα πολύ δυνατό μήνυμα. Mια γυναίκα κατάφερε να κάνει πραγματικότητα ένα όνειρο ζωής, πιστεύοντας στις δυνάμεις της.
Μετά από μια σειρά, αλλεπάλληλων θλιβερών γεγονότων, η Ieshia Champs έδειξε ότι ο άνθρωπος όλα τα μπορεί.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η Ieshia Champs είναι 33 ετών και μητέρα πέντε παιδιών. Τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα για εκείνη τα τελευταία χρόνια.
Μια πυρκαγιά που ξέσπασε στο σπίτι της τα έκανε όλα στάχτη, έχασε τον σύντροφό της μετά από μάχη με τον καρκίνο το 2009, έχασε την μητέρα της από εγκεφαλικό, και το ίδιο διάστημα έχασε και τη δουλειά της.
Η Ieshia Champs σκέφτηκε να βάλει τέλος στη ζωή της
Ενα τηλεφώνημα από έναν πνευματικό άνθρωπο ήταν αυτό που τής έδωσε την δύναμη να δει τη ζωή με άλλα μάτια.
Η Ιeshia ήταν μόλις 7 ετών όταν σκέφτηκε να ασχοληθεί στη μετέπειτα ζωή της με το νομικό κλάδο. Η φλόγα από το παιδικό όνειρό της δεν έσβησε ποτέ.
Η Ieshia Champs κατάφερε να γίνει διδάκτωρ νομικής και οι φωτογραφίες της από την ορκωμοσία της κάνουν τους διαδικτυακούς χρήστες να χαμογελούν.
Τα παιδιά της ήταν καταλυτικός παράγοντας στην επίτευξη του στόχου της.
Ολα μαζί συνεργάστηκαν για να μην τής «γίνονται βάρος». Εκείνη μπορούσε να αφοσιώνεται στη μελέτη της όποτε το επιθυμούσε και να παρακολουθεί τα μαθήματά της. «Χωρίς τα παιδιά μου, δεν θα είχα καταφέρει τίποτα» δηλώνει η ίδια.
«Kαθόμουν στο δωμάτιό μου, προσευχόμουν και έκλαιγα από την πίεση και ο μεγαλύτερος γιος μου, David, φρόντιζε τα αδέλφια του, τούς έφτιαχνε κάτι να φάνε, τα έκανε μπάνιο, τα έντυνε για το σχολείο και τα έκανε όλα ευκολότερα για μένα. Κοιτάω τις φωτογραφίες και κλαίω, γελάω και νιώθω ευγνωμοσύνη».
