Φυσική ομορφιά -Η Βίκυ Βολιώτη ποζάρει χωρίς ίχνος μακιγιάζ και την χειροκροτούμε όρθιες
«Τώρα μου αρέσω πιο πολύ» είχε δηλώσει η Βίκυ Βολιώτη σε συνέντευξή της στο bovary.gr μιλώντας για τη σχέση με τον εαυτό της.
Η Βίκυ Βολιώτη έχει βρει την ισορροπία που χρειάζεται και το αληθινό νόημα στα πράγματα. Η οικογένεια και η καριέρα είναι σε αρμονία και χαρίζουν στην ηθοποιό εσωτερική ηρεμία που αντανακλάται στο πρόσωπό της.
Μια φωτογραφία που δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram δείχνει ότι η ηθοποιός είναι υπέρμαχος της φυσικής ομορφιάς.
Η Βίκυ Βολιώτη πόζαρε χωρίς μακιγιάζ, χωρίς ρετούς, χωρίς επιτήδευση. Οι διαδικτυακοί της φίλοι μόνο έναν καλό λόγο είχαν να πουν γι’αυτή της την κίνηση. Η ηρεμία είναι στάση ζωής για εκείνη.
Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, ας θυμηθούμε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη της Βίκυς Βολιώτη στη BOVARY, στο οποίο η ηθοποιός παραθέτει την άποψή της για τη θέση της Γυναίκας σήμερα αλλά και για τη σχέση της με το χρόνο:
«Οι γυναίκες ακόμα και σήμερα νοιώθουν μεγάλη πίεση για τα πάντα. Η γυναίκα θεωρείται ακόμα υποδεέστερο ον. Η κοινωνία παραμένει βαθιά αντι-φεμινιστική. Βλέπω τώρα με την κόρη μου τι στερεότυπα περνάνε ορισμένα παραμύθια και δεν μπορώ να τις τα διαβάσω, δεν πάει το στόμα μου. Γιατί όλα αυτά διαμορφώνουν μια συνείδησή...».
Και προσθέτει: «Φυσικά και με απασχολεί που μεγαλώνω, αλλά ούτε πανικοβάλλομαι ούτε είμαι απόλυτη. Το απόλυτο άλλωστε το έχω αφήσει πολύ καιρό έξω από τη ζωή μου. Προβληματίζομαι όμως γιατί στη δουλειά μας είναι καθοριστικό το πρόσωπο. Αν μπορούσε κάποιος να μου εγγυηθεί ότι μετά τις όποιες παρεμβάσεις το πρόσωπό μου θα εξακολουθούσε να έχει τις ίδιες συσπάσεις, τις ίδιες εκφράσεις, ότι δεν θα αλλοιωθεί, μπορεί να έκανα πράγματα. Αλλά για να είμαι ειλικρινής, τώρα μου αρέσω πιο πολύ. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, οι περισσότερες γυναίκες ομορφαίνουν μεγαλώνοντας. (...) Στη δουλειά με απασχολεί το αύριο, χωρίς να αγχώνομαι. Ονειρεύομαι πάντα κι έχω την ορμή και την περιέργεια των είκοσι χρόνων μου. Εχω περιέργεια. Δεν έχω χάσει ούτε τη χαρά ούτε την περιέργεια ούτε τον ενθουσιασμό μου. Εχω αδημονία. Μόνο η πλευρά βιοπορισμού με αγχώνει...».
