«8 πράγματα που έμαθα σε 16 χρόνια γάμου»

Η Mάρτα κλείνει 16 χρόνια γάμου με τον Τζέικ. Όχι 16 χρόνια φαγούρας, αλλά χρόνια γεμάτα μαθήματα ζωής. Και τα μοιράζεται με όλους. Υπάρχει μυστικό για έναν επιτυχήμενο γάμο; Κι όμως υπάρχει. Και όχι ένα, αλλά πολλά.

«Όταν παντρευτήκαμε με τον Jake, ονειρεύομασταν την ζωή μας μαζί. Είχαμε τις ίδιες αξίες, κάναμε τις ίδιες ευχές. Αγαπούσαμε παράφορα ο ένας τον άλλο. Το μόνο που ξέραμε με σιγουριά ήταν ότι θέλαμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας μαζί. Ο γάμος μου με τον Jake ήταν ο δεύτερος της ζωής μου. Ο πρώτος μου γάμος έγινε με έναν υπέροχο άνδρα, στην τρυφερή ηλικία των 23 χρόνων. Κάναμε έναν μεγάλο, πανέμορφο γάμο. Μετά από μόλις δύο χρόνια, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν ήταν γραφτό μας να περάσουμε μαζί το υπόλοιπο της ζωής μας. Έτσι αποφάσισα να παντρευτώ για δεύτερη φορά, ξέροντας καλά ότι τα όνειρα και οι ευχές δεν φτάνουν για να διατηρηθεί ένας γάμος. Παντρεύτηκα τον δεύτερο σύζυγό μου αξιοποιώντας όσα έμαθα από τον δεύτερο γάμο μου.

Πολλά άλλαξαν από εκείνον τον ηλιόλουστο Σεπτέμβρη στο MIT Hotel στο Cambridge. Από ένα νέο ζευγάρι γίναμε οικογένεια τεσσάρων μελών. Μετακομίσαμε από τη Βοστώνη στη Νέα Υόρκη και πίσω πάλι. Αγοράσαμε το πρώτο μας σπίτι. Πήραμε σκύλο. Ξεκίνησα να δουλεύω. Κάθε Σεπτέμβρη, μας έπαιρνε λίγο για να συνειδητοποιήσουμε τι είχαμε μάθει, τι είχαμε αγαπήσει, ποια ήταν τα νέα μας όνειρα και οι ευχές μας. Η αγάπη μας είχε μεγαλώσει. Σήμερα γιορτάζω αισίως 16 χρόνια γάμου και θέλω να μοιραστώ τα μαθήματα που έχω πάρει από αυτό το ταξίδι μου με τον σύζυγό μου μέχρι σήμερα.

Έμαθα να είμαι ευγνώμων

Ο γάμος μας μόνο ως ευτυχής μπορεί να χαρακτηριστεί. Αλλά αυτό δεν είναι και εντελώς η πραγματικότητα. Η ζωή είναι σαν roller coaster. Mε τα πάνω της, με τα κάτω της. Είναι εύκολο να στεκόμαστε στις στιγμές που νιώθουμε φοβισμένοι, ποταποί ή ευάλωτοι. Ή να υπερβάλλουμε με τις μικρές καθημερινές απογοητεύσεις μας που είναι αναπόφευκτες. H ευγνωμοσύνη είναι το αντίδοτο. Ένα λεπτό μέσα στην ημέρα, την κάθε ημέρα για να εκτιμήσεις τον ανθρώπό σου είναι το καλύτερο φάρμακο. Όταν εκτιμάς την κάθε καλή χειρονομία, κάθε αρετή, κάθε στιγμή αγάπης έχεις πάει την σχέση ένα βήμα σωστά. Όταν αρραβωνιαστήκαμε, ο Jake μου έφερε ένα πανέμορφο κουτί με κοσμήματα που ονομάζουμε "the love box". Συνηθίσαμε να μαζεύουμε μικρές στιγμές ευγνωμοσύνης και αγάπης. Τα πρώτα χρόνια, οι σημειώσεις ήταν δικές μου και του Jake. Τα παιδιά άρχισαν να προσθέτουν και τις δικές τους σημειώσεις. Οταν ένιωθα απογοήτευση ή με έπαιρνε από κάτω, άνοιγα αυτό το κουτί και θυμόμουν όσα έπρεπε να εκτιμήσω. Μικρές στιγμές που είχα ξεχάσει.

Έμαθα ότι από κάθε σχέση πρέπει να κρατώ αυτό που με πηγαίνει μπροστά

Κάθε άνθρωπος κουβαλά ένα φορτίο από σχέση σε σχέση. Είναι φυσικό και αναπόφευκτο να υπάρχει. Δεν είναι εύκολο να το αποβάλλει κάποιος. Οι πληγές μας δεν σβήνονται τόσο εύκολα με την επόμενη φορά που θα ερωτευτούμε. Αλλά αυτές οι πληγές, δεν πρέπει να μας ορίζουν στην μετέπειτα ζωή μας, φέρνοντας εμπόδια στις επόμενες σχέσεις μας. Το κλειδί είναι να διυλίσουμε αυτό που μας χρειάζεται πραγματικά και μας κάνει καλύτερους. Να ξεχωρίσουμε ποια κομμάτια από τις σχέσεις μας πήγαν μπροστά. Και με αυτά να πορευτούμε.

Έμαθα να ακούω

Όταν ακούς, πραγματικά ακούς, αυτό που έχει να σου πει ο σύντροφός σου, τότε του κάνεις το ωραιότερο δώρο που θα μπορούσες να του κάνεις. Και δεν κοστίζει τίποτα.

Έμαθα να συμβιβάζομαι

Ναι, να συμβιβάζομαι. Είναι κάτι που αποφεύγουμε γιατί στο μυαλό μας είναι συνδεδεμένο ως παραίτηση. Και αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θέλεις να κάνεις όταν ο σύντροφός σου είναι εγωιστής ή φέρεται άδικα. Συγγνώμη φίλοι μου, αλλά ο συμβιβασμός είναι το κύριο συστατικό ενός καλού γάμου. Συμβιβάζομαι δεν σημαίνει ότι δεν τοποθετούμαι, ότι δεν εκφράζω αυτό που θέλω. Σημαίνει ότι διαλέγω που θέλω να παλέψω και που αφήνω έδαφος στον άλλο.

Έμαθα ότι πρέπει να διασκεδάζω

Η ενήλικη ζωή είναι σκληρή. Έχεις να πληρώσεις λογαριασμούς ή υπαλλήλους. Έχεις να δώσεις λόγο στο αφεντικό σου. Έχεις να αντιμετωπίσεις αρρώστιες, ανασφάλειες. Αλλά υπάρχει και η ευχάριστη πλευρά, η διασκεδαστική πλευρά. Και αυτό είναι που χρειάζεται κάθε καλός γάμος. Είναι σαν νερό και σαν τροφή. Μπορεί αυτό το παιχνίδι να είναι χαζό, sexy, ανταγωνιστικό, δημιουργικό.

Έμαθα να ονειρεύομαι με κάποιον άλλο

Σε αυτά τα δεκαέξι χρόνια άλλαξαν πολλά. Αλλά αυτό που δεν άλλαξε είναι να ονειρεύομαι μαζί με τον σύζυγό μου. Και είναι ανεκτίμητο. Εκεί η αγάπη βγάζει ρίζες και ανθίζει. Να ονειρεύεστε συχνά. Dream big!

Έμαθα να γιορτάζω (γενικά!)

Συνηθίζουμε να γιορτάζουμε μόνο γενέθλια, θρησκευτικές γιορτές ή ονομαστικές γιορτές. Έχετε σκεφτεί να γιορτάζετε για μια πιο... ασήμαντη φαινομενικά αφορμή; Ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα. Μια εβδομάδα χωρίς εντάσεις. Την φορά που δεν έχασες την ψυχραιμία σου στην κίνηση. Δεν λέω ο γάμος να μετατραπεί σε σαπουνόπερα με ψεύτικες βεγγέρες. Λέω να θες γιορτάζει κάτι που κατάφερες και σε έκανε χαρούμενο.

Έμαθα να είμαι ευάλωτη

Δεν υπάρχει κάτι πιο τρομακτικό από το να βάζεις την καρδιά σου σε ένα χρυσό κλουβί που δεν μπορεί να αγγίξει κανείς άλλος. Ο φόβος μήπως πληγωθείς φέρει μεγαλύτερο πόνο από την ίδια την πληγή. Πρέπει να είσαι ευάλωτος λοιπόν και να μην φοβάσαι αν η καρδιά σου πληγωθεί. Γιατί αγάπη είναι να είσαι τόσο δυνατός όσο και εύθραυστος».

Η επιστολή της δημοσιεύτηκε στη HuffingtonPost.com.