Ερευνα: Oι γυναίκες δέχονται πιο δύσκολες ερωτήσεις στις συνεντεύξεις
Άλλη μια μέρα ξημέρωσε στον πλανήτη που η εργασιακή ισότητα είναι θεμέλιος λίθος του τρόπου λειτουργίας της κοινωνίας και οι γυναίκες πηγαίνουν στις δουλειές τους γνωρίζοντας ότι θα αξιολογηθούν, κριθούν, πληρωθούν ισότιμα με έναν άντρα του επαγγελματικού τους βεληνεκούς.
Κάπου εκεί χτυπάει όμως το ξυπνητήρι και μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να διανύσουμε μερικά ακόμα έτη φωτός για να φτάσουμε σε αυτή την πραγματικότητα.
Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Social Sciences επιβεβαίωσε ότι ακόμα ζούμε σε μια επαγγελματική κοινωνία φυλετικών διακρίσεων. Σαν να μην υπήρχαν ήδη μελανά σημεία όπως το μισθολογικό χάσμα ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, τελικά, αποδεικνύεται πως η κατάκτηση μιας θέσης είναι ένας αγώνας στον οποίο τα αφεντικά βάζουν δυσκολότερα εμπόδια όταν κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης έχουν απέναντί τους μια γυναίκα.
Οι ερευνητές που συμμετείχαν στη μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε από τα Πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας και της Νότιας Καλιφόρνιας, ανέλυσαν 119 μαγνητοσκοπημένες συνεντεύξεις στη διάρκεια δύο χρόνων. Το βασικό τους συμπέρασμα είναι πως οι υπεύθυνοι προσωπικού γίνονται πιο απαιτητικοί όταν ο συνεντευξιαζόμενος είναι γυναίκα.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με στοιχεία της έρευνας, οι πιθανότητες ένας εργοδότης να διακόψει μια γυναίκα καθώς μιλάει είναι διπλάσιες. Για την ακρίβεια, οι γυναίκες διακόπτονταν, κατά μέσο όρο, πέντε φορές με κάποια ερώτηση σε σύγκριση με τέσσερις φορές, κατά μέσο όρο, για τους άνδρες. Βέβαια, διακοπή από διακοπή διαφέρει. Έτσι, όταν οι άνδρες (εργοδότες) διέκοπταν τους άντρες συνεντευξιαζόμενους η συζήτηση παρέμενε γενικά πιο θετική και επιβεβαιωτική.
Επιπροσθέτως, οι γυναίκες δεχόντουσαν περισσότερες ερωτήσεις σχετικές με την προσωπικότητα τους (17 έναντι 14), πράγμα που σημαίνει ότι τους έπαιρνε περισσότερο χρόνο να απαντήσουν. Αυτό, όμως, τις έκανε να αγχωθούν και τελικά να κάνουν βιαστικά τις παρουσιάσεις τους ώστε να μην ξεπεράσουν τον χρόνο τους. Οι άνδρες, από την άλλη, ήταν πιο ελεύθεροι να παρουσιάσουν τις παρουσιάσεις τους καθώς είχαν περισσότερο χρόνο να τις προετοιμάσουν.
«Ακόμη και οι γυναίκες που επιλέγονται χάρη στο εντυπωσιακό τους βιογραφικό, θεωρούνται λιγότερο ανταγωνιστικές και δέχονται περισσότερες «δοκιμασίες»- ερωτήσεις», αναφέρει η έρευνα. «Επομένως τους μένει λιγότερος χρόνος να παρουσιάσουν μια αντιπροσωπευτική των ικανοτήτων τους ομιλία». Αυτό, κατ' επέκταση, δημιουργεί (ή και ενισχύει) μια αδιόρατη προκατάληψη ότι οι γυναίκες δεν έχουν την ικανότητα συνεκτικής σκέψης.
Αν και οι ερευνητές δεν κράτησαν αρχείο για τον αριθμό των έξτρα ερωτήσεων που δέχτηκαν οι γυναίκες και τους στερούσε χρόνο από τις παρουσιάσεις τους, στιγμιότυπα από τα βίντεο με τις συνεντεύξεις δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι γυναίκες προσπαθούν μονίμως να «προλάβουν» το χρόνο ομιλίας τους. Σύμφωνα με στοιχεία της μελέτης, είχαν περισσότερες πιθανότητες να πουν φράσεις όπως «Για οικονομία χρόνου, θα παραλείψω αυτό το μέρος» ή «επειδή δεν έχει μείνει πολύς χρόνος, θα το παρουσιάσω αυτό περιληπτικά» και «περνάω πολύ γρήγορα στο επόμενο γιατί θέλω να προλάβω να φτάσω και στο δεύτερο μέρος της παρουσίασης».
Όλα αυτά μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι ακόμα ζούμε σε μια κοινωνία όπου οι γυναίκες επιβαρύνονται να αποδείξουν ξανά και ξανά -αλλά μάλλον μάταια- τις ικανότητες τους κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων για θέσεις εργασίας που, τελικά, η αγορά εργασίας (ακόμα) θέλει να δίνει αποκλειστικά σε άνδρες.