shutterstock
Τελικά είναι καλό να συμμετέχουν τα μικρά παιδιά στις δουλειές του σπιτιού;- Η επιστήμη απαντά  | 0 bovary.gr

Τελικά είναι καλό να συμμετέχουν τα μικρά παιδιά στις δουλειές του σπιτιού;- Η επιστήμη απαντά

Σε πρώτη ανάγνωση η πρόταση «άσε τα παιδιά σου να κάνουν δουλειές» ίσως να ακούγεται κάπως αυταρχική. Στην πραγματικότητα όμως, κρύβει πολλά οφέλη για την διανοητική και συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού.

Αν υπήρξε μια περίοδος στη ζωή μου που είχα όρεξη να κάνω δουλειές του σπιτιού, τότε αυτή -δυστυχώς- ήταν όταν ήμουν παιδί. Και λέω «δυστυχώς» γιατί είναι κρίμα που ποτέ δεν αξιοποιήθηκε πλήρως τόση ενέργεια για πλύσιμο πιάτων, σιδέρωμα ή ηλεκτρική σκούπα, αφού η μητέρα μου δεν με άφηνε να κάνω τίποτα. Όχι τόσο για να μην με κουράσει, όσο από το φόβο της μήπως χτυπήσω, τραυματιστώ, καώ ή καταπιώ κάτι που δεν έπρεπε.

Ε λοιπόν θα ήθελα να μπορούσα να επιστρέψω σε εκείνη την εποχή, να μπω μέσα στο μυαλό μου και με μια -αναπάντεχη για την παιδική μου νόηση- διαύγεια να της πω ότι το να επιτρέπεις ή να παρακινείς τα παιδιά να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού μόνο καλό μπορεί να τους κάνει. Ίσως το 1997 που μετρούσα μόλις 9 χρόνια ζωής, αυτό να μην ήταν γνωστό, αλλά πλέον επιβεβαιώνεται και επιστημονικά. Και εννοείται πως δεν αναφερόμαστε μόνο στην περίπτωση που έχετε κορίτσι. Τα μικρά αγόρια είναι εξίσου σημαντικό να μάθουν να διαχειρίζονται ένα νοικοκυριό (θυμηθείτε την ιστορία της μητέρας που είχε ανεβάσει φωτογραφία με το γιο της να κάνει δουλειές του σπιτιού!).

Σε καμία περίπτωση, δεν προτρέπουμε να τα αφήσετε να μαγειρέψουν μόνα τους, να κόψουν το γρασίδι ή να τους δώσετε τα ηνία της καθαριότητας του σπιτιού, αλλά να τα αφήνετε να γίνονται οι «βοηθοί» σας. Όχι μόνο γιατί έτσι θα αποκτήσουν πολύτιμες γνώσεις και ικανότητες που θα τους φανούν χρήσιμες στην ενήλικη τους ζωή, αλλά για 3 ακόμα πολύ σημαντικούς λόγους.

Shutterstock

1. Θα πετύχουν περισσότερα πράγματα στη ζωή τους

Μακροχρόνια έρευνα που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα σε 84 παιδιά, μελετώντας τέσσερις περιόδους της ζωής τους, διαπίστωσε ότι όσα παιδιά ασχολούνταν με τη φροντίδα του σπιτιού, μεγαλώνοντας ήταν πιο επιτυχημένα τόσο στην ακαδημαϊκή τους πορεία, όσο και στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Όταν ένα παιδί εκπαιδεύεται από μικρό στο αίσθημα της ευθύνης (ακόμα κι αν αυτό είναι για να βάλει τα πιάτα στη σωστή τους θέση), το ακολουθεί καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του. Μάλιστα, τα καλύτερα αποτελέσματα τα παρουσίασαν παιδιά που άρχισαν να κάνουν δουλειές του σπιτιού σε ηλικίες τριών ή τεσσάρων ετών. Φυσικά, δε χρειάζεται να βάλετε ένα τρίχρονο να απλώσει μπουγάδα, αλλά μπορείτε να του πείτε να μαζέψει τα παιχνίδια του.

2. Θα χτίσουν πιο ποιοτικές σχέσεις

Η επικεφαλής της παραπάνω έρευνας, δρ. Rossmann, υποστηρίζει ότι όσοι ξεκινούν να βοηθούν στις δουλειές από μικρή ηλικία, έχουν καλύτερες κοινωνικές και οικογενειακές σχέσεις αργότερα, στην ενήλικη τους ζωή. Αυτό επειδή το νοικοκυριό μαθαίνει στα παιδιά τη σημασία του να συνεισφέρουν στην οικογένεια τους, πράγμα που μεγαλώνοντας αποδίδει σε μεγαλύτερα επίπεδα ενσυναίσθησης και καλύτερη αντιμετώπιση και διαχείριση κρίσεων. Επιπλέον, περισσότερη ενσυναίσθηση σημαίνει πιο ποιοτικές σχέσεις. Και οι πιο ποιοτικές σχέσεις οδηγούν, με τη σειρά τους, και πιο ευτυχισμένη ζωή.

3. Θα μάθουν να διαχειρίζονται καλύτερα τόσο το χρόνο, όσο και τα χρήματα

Η ενήλικη ζωή έχει πολλές υποχρεώσεις και πολλές φορές πρέπει όλες να γίνουν μέσα στην ίδια μέρα. Για να προετοιμάσουμε τα παιδιά, οι ειδικοί συμβουλεύουν να τα μάθουμε πως μπορούν και να ολοκληρώνουν τα διαβάσματα και τις εργασίες τους και να είναι ενεργά στο σπίτι (παρακινώντας τα για παράδειγμα να έχουν πάντα μαζεμένο το δωμάτιο τους, όσο διάβασμα κι αν έχουν).

Επιπλέον, όταν ένα παιδί ξέρει ότι δεν μπορεί να πάιξει ή να δει τους φίλους του μέχρι να τελειώσεις τις «δουλειές» που του έχουν ανατεθεί εκπαιδεύεται στην πειθαρχία και τον αυτοέλεγχο, πράγμα που, αργότερα, μεταφράζεται σε πιο ισορροπημένη οικονομική διαχείριση. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Duke που παρακολούθησε 1.000 παιδιά από τη γέννησή τους μέχρι την ηλικία των 32, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ενήλικες με χαμηλότερα επίπεδα αυτοέλεγχου, είχαν χαμηλότερες αποδόσεις σε θέματα διαχείρισης χρημάτων.