«Σταμάτησα να τρέχω με τα ακουστικά στ'αυτιά και ορίστε τι μου συνέβη»

Λέγεται ότι η μουσική και η γυμναστική σχετίζονται μεταξύ τους και μπορούν να αποτελέσουν έναν εκρηκτικό συνδυασμό, όταν η πρώτη ταιριάζει με τον καρδιακό ρυθμό του αθλητή.

Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, οι άνθρωποι που επιλέγουν να ασκηθούν υπό τους ήχους μιας playlist, με τα ακουστικά στα αυτιά τους. Η Τζο είναι μια από αυτούς και παραδέχεται ότι άρχισε να φοράει τα ακουστικά από την πρώτη κιόλας στιγμή που το τρέξιμο μπήκε στη ζωή της, ελπίζοντας ότι οι ήχοι αυτοί θα αποτελούσαν το κίνητρο για να βγει από το mood τεμπελιάς που την διακατείχε, καθώς επίσης γιατί πίστευε ότι η μουσική θα την αποσπάσει από τους πόνους στα γόνατα, την πλάτη και άλλα σημεία του σώματος κατά τη διάρκεια της προπόνησης.

Σύντομα, όμως αναγκάστηκε να σταματήσει να τα φοράει και ο λόγος, όπως λέει η ίδια, ήταν ότι το να κρατάει το κινητό στο χέρι την ώρα της γυμναστικής δεν ήταν και ότι πιο βολικό και λειτουργικό. Η Τζο περιγράφει τον αντίκτυπο της απόφασης της στην καθημερινότητα και την ποιότητα της σωματικής της δραστηριότητας.

«Προς μεγάλη μου έκπληξη η απόφασή μου αυτή είχε θετικά αποτελέσματα. Ούσα ελεύθερη πια από οτιδήποτε απασχολούσε τη σκέψη μου, ενισχύθηκε η επικοινωνία μου με το περιβάλλον γύρω μου. Ένιωσα τις αλλαγές τις θερμοκρασίας, τη ζέστη, το κρύο, την υγρασία. Άκουγα τους ανθρώπους να μιλούν στα τηλέφωνα. Παρατηρούσα τι γίνεται στα σπίτια μέσα από τα παράθυρα».

«Συγκεντρώνομαι περισσότερο στο ρυθμό με τον οποίο τρέχω, στους καρδιακούς παλμούς, στην αναπνοή μου, στο ίδιο μου το σώμα και τώρα πια τρέχω πιο σταθερά».

«Επικεντρώνομαι στην αναπνοή μου και παίρνω βαθιές ανάσες κι έπειτα βγάζω όλο τον αέρα που υπάρχει μέσα στα πνευμόνια μου. Αναπνέω σωστά ».

«Χωρίς να υπάρχει τίποτα πια που να μου αποσπάει την προσοχή, νιώθω όλους τους πόνους επάνω στο σώμα μου κάθε ημέρα και νιώθω ευγνώμων που είμαι αρτιμελής και μπορώ να βιώνω αυτή την εμπειρία».