Kαθηγητής του Χάρβαρντ αποκαλύπτει την καθημερινή συνήθεια που εμποδίζει την ευτυχία μας
Εχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά για το πού βρίσκεται τελικά η «ευτυχία» και τι ακριβώς περιλαμβάνει αυτή η ανθρώπινη κατασκευή που για τον καθένα έχει διαφορετικό νόημα.
Οι προσεγγίσεις για εκείνη είναι πια τόσες και πολλές και διαφορετικές που καθίσταται σχεδόν αδύνατη η ταξινόμησή τους.
Είναι, τελικά, ένα σύνολο στιγμών χαράς ή κάτι παραπάνω; Τι είναι αυτό που μας απομακρύνει από το να την βιώσουμε; Καθηγήτρια του Harvard, -η Ashley Whillans-, δίνει την δική της ερμηνεία για την ευτυχία, αποκαλύπτοντας πώς μπορούμε να νιώσουμε καλύτερα στην καθημερινότητά μας -σσ. αυτό είναι, άλλωστε, το μοναδικό μας ζητούμενο.
Υπάρχει μια καθημερινή συνήθεια που «σαμποτάρει» την ατόφια χαρά: η απερίσκεπτη διαχείριση του -πολύτιμου- ελεύθερου χρόνου μας.
«Αυτοί που κάνουν την χειρότερη χρήση του χρόνου τους είναι αυτοί που παραπονιούνται για την έλλειψή του» έχει πει ο συγγραφέας, Ζαν ντε Λα Μπρυγιέρ. Ισχυεί.
Είναι σύνηθες να σπαταλάμε ελεύθερο χρόνο σε μικρές δράσεις που ουσιαστικά δεν μας προσφέρουν τίποτα (και να παραπονιόμαστε για την έλλειψή του): δράσεις που δεν καλύπτουν τις ψυχικές μας ανάγκες, που μας απομακρύνουν από τους ανθρώπους, που βλάπτουν την φυσική μας κατάσταση.
Η καθηγήτρια του Harvard υποστηρίζει ότι 5λεπτες δράσεις μέσα στην ημέρα μπορούν να μας κάνουν χαρούμενους χωρίς προσπάθεια.
Για παράδειγμα, αντί να τσεκάρετε τα email σας ή το timeline σας στο Facebook, πάρτε τηλέφωνο ένα αγαπημένο σας πρόσωπο. Επιδιώξτε μια φιλική κουβέντα με έναν συνάδελφό σας. Κάντε έναν περίπατο στον καθαρό αέρα. Ένα χαλαρωτικό μπάνιο. Διαβάστε κάτι που σας ενδιαφέρει. Κάντε ασκήσεις γυμναστικής. Ακούστε μουσική.
Οταν επιστρέψετε στο σπίτι μετά την δουλειά και μέχρι να κοιμηθείτε, αξιοποιείστε τον χρόνο κάνοντας κάτι δημιουργικό και «αποσυμπιεστικό».
Συναντήστε ένα αγαπημένο πρόσωπο. Δοκιμάστε μια καινούρια γεύση.
Για την καθηγήτρια του Harvard η σωστή αξιοποίηση του χρόνου είναι αυτή που μπορεί να οδηγήσει στην ευτυχία και όχι η αξιοποίηση των χρημάτων που τελικά δεν μπορούν να αγοράσουν τα πάντα.
