Single μετά τα 30 -Γυναίκες εξηγούν γιατί είναι μόνες τους

Οταν σκέφτεσαι γυναίκα μόνη πάνω από 30, ο νους τρέχει σε τρεις περιπτώσεις: Είτε στις τέσσερις ηρωίδες του Sex & The City (Κάρι, Σάρλοτ, Σαμάνθα και Μιράντα), είτε στην Μπρίτζετ Τζόουνς ή στην Ματίνα Μανταρινάκη του Κωνσταντίνου και Ελένης.

Και οι πέντε είναι διαφορετικές περιπτώσεις single γυναικών, που απλά δεν έτυχε να βάλουν «κουλούρα». Φταίνε οι ίδιες, φταίνε οι επαγγελματικές τους υποχρεώσεις, φταίνε οι άνδρες, φταίει η κοινωνία, το αποτέλεσμα είναι πως είναι μόνες και κάποιες από αυτές δεν έχουν πρόβλημα.

Γιατί κάποιες θεωρούν πως το να είσαι single γυναίκα μετά τα 30 εν έτη 2016, δεν είναι κάτι τρομερό, με τη μαμά τους και τις θείες τους να είναι πλέον οι μόνες που αναρωτιούνται «γιατί δεν παντρεύονται».

Από την άλλη πλευρά, μέσα στον κόσμο των 30+ μόνων γυναικών υπάρχουν και εκείνες που δεν θυμίζουν τις Νεουρκέζες πρωταγωνίστριες και αισθάνονται μόνες σε έναν κόσμο χωρίς ταίρι, παρηγορώντας τον εαυτό τους.

Τριαντάρες και κάτι δίνουν τις δικές τους απαντήσεις στο Redbook. Αλλες δηλώνουν πως «περνούν και μόνες τους καλά», άλλες πως απλά συμβιβάστηκαν.

• «48 ετών εδώ. Είμαι μόνη μου τα τελευταία 20 χρόνια. Θέματα εμπιστοσύνης με απέτρεψαν απ' οτιδήποτε μετά την τελευταία μου σχέση. Απλά μεγάλωσα να πετάω σόλο. Τώρα έχω στο μυαλό μου πως αν συμβεί, θα συμβεί. Αν όχι, οκ, έχω συνηθίσει έτσι».
• «38 ετών εδώ. Δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να αξίζει να αλλάξω τη ζωή μου».
• «Τα παράτησα χρόνια πριν. Μεταξύ χόμπι και δουλειάς, δεν είχα χρόνο για κάτι άλλο. Μετά βίας έβγαινα έξω, μιλάω με 5-7 συγκεκριμένα άτομα κάθε μέρα. Δεν σμίγω, δεν παρτάρω, δεν βγαίνω. Υπήρχε ένα άτομο που με ενδιέφερε, αλλά μου είπε όχι».
• «Πάντα ήμουν μόνη και αυτό νομίζω πως ήταν θέμα τύχης, χρονικής στιγμής. Δεν μπορώ να καταλάβω τι συνέβη, απλά ποτέ δεν μου ζήτησαν να βγούμε και εγώ ήμουν πολύ ντροπαλή για να το κάνω. Δεν είμαι άσχημη, ούτε πολύ ωραία. Είμαι απλά φυσιολογική ή μονόχρωμη ή οτιδήποτε άλλο, γι' αυτό νομίζω πως με προσπερνάνε. Μια φορά μου είπαν πως είμαι δεσποτική, υποθέτω πως ήταν επειδή έκανα το διδακτορικό μου, δεν ξέρω. Δεν με βλέπω έτσι, νομίζω πως είμαι χαλαρή. Το κοινωνικό άγχος δεν βοηθάει. Προσπαθώ να παρηγορήσω τον εαυτό μου πως είμαι απασχολημένη για να έχω κοινωνική ζωή, αυτό κάπως βοηθάει».

• «Θα επαναλάβω τη φράση ''όχι μόνη, μόνη ξανά''. Είμαι κοντά στα 40 και δεν έχουν ούτε τον χρόνο, ούτε τη διάθεση να συμβιβαστώ με ανθρώπους που κάνουν μισό-σχέσεις ή δεν θέλουν να πάρουν την ευθύνη για τα πράγματα στη ζωή τους, που χρήζουν αντιμετώπισης. Αν εργάζεσαι ή χρειάζεσαι βοήθεια, είμαι εκεί, αλλά δεν είμαι διατεθειμένη να αναλάβω ευθύνη για τα πράγματα στη ζωή σου, δεν είναι δουλειά μου να το κάνω για εσένα. Ενδιαφέρομαι για άλλα πιο διασκεδαστικά πράγματα, οπότε βγαίνω με καλούς φίλους, που δεν έχουμε κάτι. Επίσης, βγαίνω με φίλους, που κάνουν λες και είμαστε ραντεβού, αλλά δεν είμαστε».
• «30 ετών εδώ. Εχω χωρίσει εδώ και 1,5 χρόνο. Μετά το διαζύγιο αποφάσισα να βάλω σε τάξη τον εαυτό μου και να βγω ραντεβού. Από τότε έχω βγει μερικά, αλλά δεν έχω συναντήσει κάποιον που να θέλω να το συνεχίσουμε. Ειλικρινά, αυτή η στιγμή είμαι σε μια πολύ καλή κατάσταση. Εχω το δικό σπίτι, τη δουλειά που μου αρέσει και δεν χρειάζεται να εργάζομαι πολύ και ένα σκυλί που μερικές φορές είναι κακό. Είμαι χαρούμενη τώρα. Αυτό μπορεί να το αισθάνομαι όχι γιατί είμαι μόνη αλλά επειδή ξέρω πως μου αρέσει η ελευθερία μου. Δεν με απασχολεί να βγω ραντεβού. Αυτήό κάποιο στιγμή θα έρθει και αν δεν έρθει καλώς. Πέρασα πολύ χρόνο από τη ζωή μου να ανησυχώ για το μέλλον και να σκέφτομαι τα ''αν''. Είμαι επιτέλους στο σημείο της ζωής μου, που έχω το χρόνο και τα χρήματα να κάνω ό,τι θέλω. Αυτό που θέλω είναι να απολαύσω τη ζωή».
• «Επειδή το να είσαι single είναι τέλειο, τουλάχιστον για μένα. Προσπαθούσα πάντα να κάνω τους άλλους ευτυχισμένους, τώρα είναι η σειρά μου. Μόνη, ευτυχισμένη και ανέμελη εδώ και 6 χρόνια. Η καλύτερη στιγμή της ζωής μου».

• «Γίνομαι 31 τον Δεκέμβριο. Εχω πραγματικά μεγαλώσει πιο άνετα με το να είμαι μόνη κάποιες στιγμές κατά τα 20 μου. Για μένα είναι ένας συνδυασμός επιλεκτικότητας και του δεν συναντάς τον κατάλληλο, που να αισθάνεσαι πως είστε στο ίδιο μήκος κύματος. Η μεγαλύτερη μου σχέση ήταν 6 μήνες, με τις περισσότερες να διαρκούν περίπου 2. Το άγχος του να είσαι σε σχέση με κάποιον που δεν θες τόσο, είναι το χειρότερο άγχος του να είσαι μόνη».
• «Τα ραντεβού δεν είναι απλά προτεραιότητα για μένα. Είναι σαν να λες είναι κουλ που έχω αγόρι. Αλλά κουλ θα ήταν να παίζεις και άρπα. Ακόμα δεν με νοιάζει τόσο. Ισως αν κάποιος μου έδινε μια άρπα ή έναν φίλο, δεν ξέρω. Αλλά μέχρι τότε πάω να διαβάσω κάποιο βιβλίο ή τίποτε άλλο».
• «Είμαι 33 και μόνη περίπου 5 χρόνια τώρα. Είχα έναν σύντομο γάμο και πριν μερικούς φίλους. Συνήθισα να είμαι μόνη και είναι τόσο άνετα που έχω τις ελευθερίες μου, που φοβάμαι να τις χάσω. Βγήκα μερικά ραντεβού, αλλά δεν είδα μέλλον με αυτούς. Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να βολευτώ, ακόμα και αν αυτό σημαίνει μοναχικές νύχτες και ανησυχίες που δεν θα μοιραστώ με κανέναν. 

Πλέον, έχω δει τόσα άθλια ζευγάρια, που βολεύτηκαν, επειδή δεν ήθελαν να ναι μόνοι τους. Δεν θέλω να καταλήξω σαν αυτούς. Αυτή τη στιγμή είμαι χωρίς άγχος (εκτός από τη δουλειά μου), έχω το πρόγραμμά μου, είμαι τελείως ανεξάρτητη και αν και μόνη κατά διαστήματα, έχω ένα ευτυχισμένο πρόσωπο. Ετσι, μέχρι να βρω τον άντρα, που θα βελτιώσει τομείς της ζωής μου, δεν παρατώ την εργένικη ζωή».