Τι είναι το Σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών -Οι Ελληνίδες που μοιράζονται αυτά τα χαρακτηριστικά

Μόνο το 2017, η Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 για γυναίκες θύματα βίας δέχθηκε 5.041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα.

Το 80% των καταγγελιών που έγιναν από τα ίδια τα θύματα αφορούσαν σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, ενώ από τις 3.034 γυναίκες θύματα βίας που κάλεσαν τη γραμμή, το 50% είναι μητέρες.

Με τον όρο κακοποίηση εννοούμε οποιαδήποτε παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων ενός ατόμου. Σε αυτά, περιλαμβάνονται: η σωματική βία, η συναισθηματική βία, η λεκτική βία και η βία δια του αποκλεισμού. Ανάμεσα στα παραπάνω περιλαμβάνονται η σεξουαλική κακοποίηση, η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική παρενόχληση και οποιασδήποτε μορφής καταναγκασμός.

Σύνδρομο Κακοποιημένων Γυναικών-Τι είναι
Πολλές από τις γυναίκες αυτές που έχουν υποστεί κάποιας μορφής κακοποίηση, πολύ συχνά να μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με την πολυετή και ενδελεχή έρευνα της Dr. Lenore Walker, Αμερικανίδα ψυχολόγο που ίδρυσε το Ινστιτούτο Ενδοοικογενειακής Βίας, και έγραψε την «The Battered Woman», οι γυναίκες θύματα κακοποίησης μοιράζονται τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

-Μαθημένη αβοηθητότητα (ή αβοηθησία), όπου τα θύματα δεν έχουν τον έλεγχο γι αυτό που τους συμβαίνει και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τρόπος να δραπετεύσουν από την κακοποιητική σχέση ή κατάσταση.

-Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, προερχόμενη από την αποδοχή της επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς του θύτη ως προς την αναξιότητα της ύπαρξης τους.

-Έλλειψη/ διαταραχή λειτουργικότητας, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η ανικανότητα να φέρουν εις πέρας συμπεριφορά με κάποιο στόχο.

-Απώλεια της υπόθεσης ότι κάποιος είναι άτρωτος και ασφαλής. Καθώς πεποιθήσεις όπως «Τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα» ή «Αυτό δεν θα συμβεί σε μένα» καταρρίπτονται από την βίαιη και κακοποιητική συμπεριφορά.

-Φόβος και πανικός, σαν αντιδράσεις απέναντι στο θύτη με βάση προηγούμενες εμπειρίες κακοποίησης και βίας.

-Θυμός και οργή.

-Μειωμένες εναλλακτικές, όπου τα θύματα αδυνατούν να δουν ή να εξερευνήσουν εναλλακτικές διεξόδους από τη κατάσταση κακοποίησης. Για παράδειγμα την έξοδο από τη σχέση κακοποίησης. Αντίθετα τα θύματα προσπαθούν να εστιάσουν σε ενέργειες επιβίωσης μέσα σε αυτήν.

-Ο κύκλος της βίας- κακοποίησης με βάση την καλή και κακή εικόνα του θύτη αποτελεί μια παγίδα για τα θύματα. Ο θύτης στην αρχή έχει δείξει μια καλή, στοργική και δοτική συμπεριφορά. Στη συνέχεια μπορεί να υπάρξει η φάση σταδιακής πίεσης, η οποία περιλαμβάνει λεκτική και συναισθηματική βία. Όταν ξεσπάσει το οξύ περιστατικό βίας, τα θύματα ήδη έχουν εμπλακεί συναισθηματικά με το θύτη και έτσι η έξοδος από την κακοποιητική κατάσταση δεν μοιάζει να είναι επιλογή. Η έντονη πίστη ότι ο θύτης θα επανέλθει στη πρότερη καλή του εικόνα είναι συνήθως αυτή που παγιδεύει τα θύματα και τα αποτρέπει από την αναζήτηση πραγματικής διαφυγής.

-Υπερεγρήγορση σε ερεθίσματα που υποδεικνύουν επερχόμενο κίνδυνο. Τα θύματα ευαισθητοποιούνται στην ανίχνευση επερχόμενου κινδύνου, με αποτέλεσμα να παρατηρούν μικρές ή ανεπαίσθητες αλλαγές στην όψη και λεκτική ή μη λεκτική συμπεριφορά του θύτη.

-Μεγάλη ανοχή σε γνωστική ανακολουθία, όπου τα θύματα εκφράζουν ταυτόχρονα δύο πεποιθήσεις ή στάσεις, οι οποίες είναι αντίθετες μεταξύ τους όπως «Ο σύντροφός μου γίνεται βίαιος μόνο όταν πίνει» ενώ ταυτόχρονα περιγράφουν ένα περιστατικό βίας κατά το οποίο ο θύτης ήταν νηφάλιος.

Με πληροφορίες από Ηealthline.com -Maxmag.gr -drlenoreewalker.com